Rwy’n credu mai un o’r pethau mwyaf ysbrydoledig rydym wedi’i weld yn y blynyddoedd diwethaf yw’r twf yn y brwdfrydedd dros yr iaith yn y rhannau o ogledd-ddwyrain Cymru rydych yn eu cynrychioli, nad ydynt wedi bod, yn draddodiadol, yn ardaloedd Cymraeg eu hiaith. Rwy’n cofio mai un o fy ymweliadau cyntaf fel Gweinidog yn y Cynulliad hwn oedd â’r Eisteddfod yn Sir y Fflint. Rwy’n credu ei fod yn brofiad gwych i lawer ohonom, a mwynhaom ein hamser yno’n fawr. A gaf fi ddweud mai un o’r pethau rydym yn ystyried eu gwneud yw buddsoddi mewn rhaglenni fel Cymraeg i Blant, sydd yno i gefnogi a chynnal defnydd o’r iaith a chaffael iaith, nid gan blant unigol ond gan deuluoedd, a bod rôl rhieni yn gwbl hanfodol i hynny, pan fo rhieni’n teimlo’n anghyfforddus gyda phlentyn yn caffael ac yn defnyddio’r iaith, nad yw, o bosibl, wedi cael ei defnyddio yn y cartref o’r blaen, ond hefyd cynnal a galluogi’r rhiant i fwynhau addysg y plant, i deimlo’n gyfforddus yn yr hyn y mae’r plant yn ei ddysgu, i helpu gyda gwaith cartref ac i gefnogi anghenion ieithyddol datblygol y plentyn a chaffael iaith? Felly, rwy’n gobeithio y bydd y rhaglen Cymraeg i Blant yn cynnal ac yn cefnogi defnydd o’r Gymraeg, ymysg y plant eu hunain yn ogystal ag ymysg y teulu cyfan. Rwy’n gobeithio, os gallwn wneud hynny, y byddwn yn cyflawni llawer mwy na darparu cyfleoedd addysgol ar gyfer y plant yn unig, ac yn sicrhau profiad diwylliannol llawer cyfoethocach ar gyfer y teulu cyfan.