Nid yw’r dull gonest ac aeddfed y credais y byddem yn ei fabwysiadu wrth drafod gofal iechyd yn y dyfodol, dull a fabwysiadwyd gan yr adolygiad seneddol wrth gwrs, yn bodoli yn ystod cwestiynau i’r gweinidogion. Y gwirionedd yw ein bod yn recriwtio mwy o feddygon teulu. Rydym yn hyfforddi mwy o feddygon teulu yng Nghymru. Bydd gennym ddull mwy llwyddiannus yn y dyfodol. Mae’r ymgyrch Hyfforddi, Gweithio, Byw wedi bod yn hynod o lwyddiannus gan y bydd gennym fwy o feddygon teulu yn dod i Gymru. Wrth i ni wneud penderfyniadau comisiynu yn y dyfodol, rwy’n disgwyl gweld y byddwn yn rhoi ystyriaeth briodol i’r gwaith cynllunio gweithlu sydd angen i ni ei wneud, mewn ffordd lawer mwy cydgysylltiedig. Mae gwelliant gwirioneddol wedi bod yn y maes hwn.

Nawr, pan fyddwch yn sôn wedyn am 1,000 o feddygon ychwanegol fel ateb, wel, dyna rywbeth y byddem, yn gwrtais, yn ei alw’n darged uchelgeisiol—nid yw’n un realistig na chyraeddadwy. Yn y sefyllfa hon, yn y Llywodraeth, mae’n rhaid i chi ymrwymo i bethau a fydd yn gwneud gwahaniaeth. Dyna beth rwy’n ei wneud gyda hyn, ac rwy’n falch o’r ffaith ein bod yn gwneud gwahaniaeth gwirioneddol i bobl ar draws y gweithlu meddygol yma yng Nghymru. Ac rwy’n dweud bod gan bob Aelod hawl i sefyll dros eu cymuned leol a gofyn cwestiynau lletchwith i fyrddau iechyd ac i mi. Mae hynny’n cynnwys yr Aelod dros Lanelli, sy’n sefyll dros ei gymuned ac yn gofyn pa drefniadau a fydd ar waith ar gyfer dyfodol gofal sylfaenol. Nid wyf yn cwyno am hynny gan unrhyw Aelod yn y lle hwn, ac ni ddylwn wneud. Gwneud eu gwaith y mae pobl. Nid wyf ond yn dymuno y gallem gael sgwrs lawer mwy gonest ac aeddfed rhyngom yn y Siambr hon, yn ogystal ag y tu allan iddi.