Bedwar deg mlynedd i’r wythnos yma, yn 1977, fe adawais i Ysgol Gynradd Llanwnnen, yn 10 oed, i fynd i’r ysgol uwchradd yn Llanbed. Bedwar deg naw mlynedd i’r wythnos yma, fe adawodd fy nhyd-Aelod, Dai Lloyd, ysgol Llanwnnen hefyd i fynd i’r ysgol uwchradd.

Yr wythnos yma, mi fydd pob plentyn yn gadael ysgol Llanwnnen, a’r ysgol yn cau ei drysau am byth. Mi fydd ysgolion Cwrtnewydd a Llanwenog yn cau eu drysau hefyd, ac ym mis Medi, bydd yr holl ddisgyblion yn cyd-gychwyn eu haddysg yn Ysgol Dyffryn Cledlyn, ysgol ardal newydd sbon.

Mae dros 400 mlynedd o addysg wedi ei darparu rhwng y tair ysgol yma—Llanwnnen, Llanwenog a Chwrtnewydd—i genedlaethau o blant. Fe fuodd fy mam-gu, a fy nhad, o fy mlaen i, yn ysgol Llanwnnen. Ond nid amser i ddigalonni yw hyn, ond yn hytrach amser i edrych ymlaen yn eiddgar am ganrif a mwy o addysg eto i blant yr ardal yn Ysgol Dyffryn Cledlyn.

Bythefnos yn ôl, fe gerddais i mewn i ysgol Llanwnnen i sŵn y plant yn canu ‘Rwy’n canu fel cana’r aderyn’—cân yr oeddwn i yn ei chanu 40 mlynedd a mwy yn ôl yn yr ysgol. Felly, mae pethau yn newid—ydyn—ond mae rhai pethau yn parhau. Mae’r adeiladau a’r cyfleusterau yn newid, ond mae’r addysg, y canu, y chwarae, a’r Gymraeg yn parhau.

Diolch, felly, am y cychwyn bywyd gwych a roddodd ysgolion Llanwnnen, Llanwenog a Chwrtnewydd i gymaint ohonom ni. Hir a hapus oes i ysgol newydd Dyffryn Cledlyn.