Diolch, Lywydd. Rwyf wedi cytuno i ganiatáu munud yr un i Mick Antoniw a Jane Hutt yn y ddadl.

Mae hanes hir i hapchwarae. Mae'r rhan fwyaf ohonom wedi gamblo mewn rhyw ffordd neu'i gilydd ar ryw adeg yn ein bywydau. Y llynedd, gamblodd dros hanner poblogaeth y DU sy'n 16 oed neu'n hŷn—o gêm o bingo a bet fach yn y siopau betio i'r Loteri Genedlaethol a betio ar-lein, erbyn hyn mae'n haws nag erioed i gamblo. I'r rhan fwyaf o bobl, mae gamblo'n debygol o fod yn weithgarwch anfynych, cymdeithasol sy'n hwyl—ffurf ar adloniant wedi'i chwarae o fewn ffiniau a chyfyngiadau rhesymol. Mae'r llinell yn mynd yn deneuach ac yn deneuach, fodd bynnag, ac mae rhai grwpiau mewn perygl o ddatblygu ymddygiad gamblo peryglus, gan arwain o bosibl at ddibyniaeth fwy niweidiol ar gamblo. Gyda llai na mis i fynd cyn y Nadolig, efallai nad yw gamblo cymhellol yn rhywbeth rydym yn ei gysylltu â'r Nadolig, ond er ei fod yn amser hapus, gall beri straen a phryder i lawer. Gall y Nadolig roi straen ariannol ar unigolion a theuluoedd, yn enwedig yn ein diwylliant nwyddau traul 'prynu nawr, talu wedyn' sy'n canolbwyntio ar gredyd.