Diolch yn fawr, Llywydd. Wel, mae dadleuon cyllideb bob amser yn ddiddorol oherwydd y ffordd y maen nhw'n datgelu gwahaniaethau ideolegol ar draws llawr y Siambr. Credaf y byddwn ni'n cofio cyfraniad Neil Hamilton, dyn sy'n credu nad yw cyni wedi mynd yn agos at fod yn ddigon pell, sydd yn ystyried bod Llywodraeth y DU yn llwfr ac yn byw mewn oes o orwario enbyd, a lle mae pob buddsoddiad y gall y Llywodraeth ei wneud yn dreth ar genedlaethau'r dyfodol. Hoffwn pe gallai fod wedi cyfarfod y bensiynwraig a ddaeth i'm cymhorthfa yn Nhrelái ychydig cyn y Nadolig i egluro i mi fod y tŷ yr oedd hi'n byw ynddo wedi'i adeiladu 100 mlynedd yn ôl gan Lywodraeth ar ôl y rhyfel byd cyntaf oedd yn benderfynol o adeiladu cartrefi i arwyr fyw ynddynt, fod y ffordd a ddefnyddiai i fynd yn ôl a 'mlaen arni yn ffordd a grëwyd drwy wariant cyhoeddus, bod y trydan, y nwy a'r dŵr y dibynnai arnynt ddim ond yno oherwydd bod cenedlaethau cynharach wedi penderfynu buddsoddi yn y seilwaith sy'n caniatáu iddi fynd o gwmpas ei bywyd bob dydd, ei bod, pan gafodd ei tharo'n wael cyn y Nadolig, wedi cael ei thrin mewn ysbyty yr oedd cenedlaethau cynharach wedi ei hadeiladu, ei bod, pan adawodd yr ysbyty ac wedi deall y byddai'n rhaid iddi wneud ymarfer corff, roedd hi'n gallu mynd i ganolfan hamdden a adeiladwyd gan gyngor Llafur yma yng Nghaerdydd 30 mlynedd yn ôl, a, phan aiff ei hŵyr i ysgol uwchradd yn Nhrelái, bydd hynny i ysgol uwchradd newydd a grewyd gan y Llywodraeth hon. Am y pethau hynny i gyd, bydd dyfodol ei phlant yn bwysig. I Mr Hamilton, roedd pob un o'r pethau hynny yn wastraff ac yn rhywbeth sy'n dreth.