Diolch. Mae'n ddrwg gennyf. Rwy'n gwrthwynebu'r cynnig i alw Neil Hamilton ar gyfer y Comisiwn. Mae rôl y Comisiynydd yn mynd i galon y lle hwn—sut y caiff ei redeg, sut y mae'n cynllunio ar gyfer y dyfodol, a sut y caiff ei weld gan y cyhoedd. Mae'r Comisiwn—a dyfynnaf oddi ar ein gwefan—

'yn gyfrifol am ddarparu eiddo, staff a gwasanaethau i gefnogi Aelodau'r Cynulliad'.

Un o'r geiriau allweddol yno yw 'staff'. Y staff yw ein prif gymorth. Maent yn gwneud i'r lle hwn weithio, ac a dweud y gwir, ni fyddai dim o hyn yn digwydd hebddynt. Dylem eu gwerthfawrogi yn y ffordd y maent yn ei haeddu. Mewn gwirionedd, dylem werthfawrogi ein gilydd yn yr un modd.

Ceir llawer o resymau pam y buaswn yn gwrthwynebu i Neil Hamilton ddod yn Gomisiynydd. Fodd bynnag, y rheswm yr hoffwn ei gofnodi yw bod Neil Hamilton, ar 16 Mai, wedi ymatal ar y bleidlais i gefnogi'r polisi urddas a pharch sy'n cael ei ddatblygu. Roedd hi'n ymddangos mai prif hanfod ei ddadl oedd mai am ran o'r amser yn unig y dylai'r polisi fod yn gymwys. Mae dod yn Aelod o'r Cynulliad yn anrhydedd, a dylid parchu hynny fel y cyfryw. Nid swydd ran-amser yw hi. Ni ellir cael gwared ar egwyddorion Nolan a'r cod ymddygiad yr addawodd pob un ohonom gydymffurfio â hwy wrth dyngu llw fel tynnu côt wlyb pan fydd yn mynd yn rhy anghyfforddus. Nid wyf yn gweld sut y mae ei safbwynt yn gydnaws â rôl Comisiynydd y Cynulliad. Diolch.