Gan roi mater gwelliannau i ansawdd aer a gyflawnir drwy gymryd lle siwrneiau car i'r naill ochr, mae effeithiau buddiol tu hwnt i weithgarwch corfforol syml fel cerdded a beicio, fel y gwneuthum y bore yma, i'r unigolyn, ond hefyd i lefelau iechyd y genedl. Gan Gymru y mae'r lefelau isaf o weithgarwch corfforol ym Mhrydain, gan arwain at ordewdra a llu o afiechydon amrywiol yr amcangyfrifir eu bod yn costio £35 miliwn i'r GIG yng Nghymru eu trin bob blwyddyn. Mae'r sefyllfa gyda phobl iau yn peri pryder arbennig. Ymhlith merched yn eu harddegau yng Nghymru y mae'r lefelau gweithgarwch corfforol isaf o bob un o wledydd y DU, gyda dim ond 8 y cant o ferched yn eu harddegau yng Nghymru yn bodloni'r canllawiau gweithgarwch corfforol. Nawr, o gofio bod ein gwariant ar iechyd yng Nghymru yn 50 y cant o gyllideb Llywodraeth Cymru, dylai unrhyw ymyriadau sy'n helpu i osgoi'r costau enfawr y mae clefydau ffordd o fyw megis gordewdra a diabetes math 2 yn eu gosod ar gymdeithas fod yn flaenoriaeth ar gyfer buddsoddi. Felly, yn fyr, bob tro y mae rhywun yn dewis cerdded neu feicio yn hytrach na mynd yn y car, mae'n fuddiol iddynt hwy, ond hefyd mae'n fuddiol i Gymru.

Felly, dyna pam y pasiodd y Cynulliad ddeddf arloesol yn 2013, sef Deddf Teithio Llesol (Cymru) 2013. Nod y Ddeddf oedd gwneud cerdded a beicio, ac rwy'n dyfynnu'r memorandwm esboniadol a ddaeth gyda hi:

'y ffordd fwyaf naturiol ac arferol o fynd o gwmpas' yng Nghymru.

Nawr, gwyddom mai'r patrwm enghreifftiol ar gyfer beicio yw dinas Copenhagen yn Nenmarc lle mae 41 y cant o'r holl deithiau i'r gwaith ac i astudio i ac o Copenhagen yn digwydd ar gefn beic, ac mae 62 y cant o bobl Copenhagen yn dewis beicio i'r gwaith ac i astudio yn Copenhagen. Mae cyfanswm o 1.4 miliwn o gilometrau yn cael eu beicio yn y ddinas ar ddiwrnod wythnos cyfartalog, ac mae hynny'n gynnydd o 22 y cant ers 2006. Nawr, yn agosach at adref, yn Llundain, mae nifer y teithiau a wneir ar feic wedi cynyddu 154 y cant ers 2000, gan gyrraedd 730,000 o deithiau bob dydd yn 2016. Mae hyn yn drawiadol.

Fodd bynnag, mae'r ffigurau teithio llesol sydd newydd eu llunio a gynhyrchwyd i fonitro Deddf Teithio Llesol (Cymru) 2013 yn parhau i ddangos canlyniadau siomedig ar gyfer Cymru. Roedd 61 y cant o oedolion yn cerdded o leiaf unwaith yr wythnos at ddibenion teithio llesol. Mae'r ffigur gwael hwn wedi gostwng o 66 y cant yn 2013-14. Mae 44 y cant o blant yn teithio'n llesol i'r ysgol gynradd, a 34 y cant i'r ysgol uwchradd—roedd hyn yn ostyngiad bach o'r 50 y cant i'r ysgol gynradd yn 2013-14. Mae beicio i'r ysgol yn gymharol anghyffredin, gyda llai nag 1 y cant yn beicio i'r ysgol gynradd neu'r ysgol uwchradd ar ddiwrnod arferol.

Ac eto, mae ein huchelgeisiau yn uchel. Ond mae uchelgais Llywodraeth Cymru, a nodais ar y dechrau, wedi llithro o'r cyflwyniad gwych iawn ar ddechrau'r gwaith o wneud teithio llesol y ffordd fwyaf naturiol ac arferol o fynd o gwmpas yng Nghymru, sef yr hyn y bwriadau ei wneud bryd hynny. Mae wedi gostwng. Mewn cyferbyniad, mae gan Lywodraeth yr Alban uchelgais clir. Yn eu cynllun gweithredu ar feicio ar gyfer yr Alban 2017-2020, maent yn cynnwys

10% o siwrneiau bob dydd i gael eu gwneud ar feic, erbyn 2020.

Mae cynllun teithio llesol Llywodraeth Cymru—cafodd ei roi ar waith o dan y Gweinidog blaenorol, yn ôl ym mis Chwefror 2016—yn cynnwys nod mwy amwys, llawer llai uchelgeisiol. Mae'n dweud:

'Rydym yn anelu i symud at batrwm erbyn 2026 lle bydd 10% yn beicio unwaith yr wythnos o leiaf'.

Ac o ran targedau pendant, ymrwymir i'w datblygu'n unig. Dywed

'Byddwn yn datblygu targedau priodol a hefyd yn monitro pa gyfran o’r boblogaeth sy’n gwneud teithiau llesol yn aml, sy’n golygu tair taith gerdded neu feicio yr wythnos.'   

Ond nid oes tystiolaeth gennym fod unrhyw dargedau wedi neu yn cael eu datblygu.

I droi at adnoddau, tan y flwyddyn ariannol hon, 2018-19, roedd Llywodraeth Cymru wedi bod yn gwario tua £12 miliwn y flwyddyn ar deithio llesol. Ac ar 1 Mai y llynedd, cyhoeddodd yr Ysgrifennydd cyllid ffrwd ariannu newydd o £60 miliwn dros dair blynedd o'r cynllun buddsoddi yn seilwaith Cymru. Am y tro cyntaf, byddai gan Gymru gronfa teithio llesol benodol, gan fod y rhan fwyaf o'r aran yn flaenorol wedi'i gynnwys yn y gronfa trafnidiaeth lleol; mater i awdurdodau lleol oedd pa un a oeddent yn gwneud cais am brosiectau teithio llesol—roedd fy nghyngor fy hun, Cyngor Bwrdeistref Sirol Pen-y-bont ar Ogwr yn weithgar iawn yn y maes hwn, a phrin oedd eraill yn gwneud ceisiadau o gwbl—neu gynlluniau trafnidiaeth eraill—