Wel, mae'r adroddiad a gyhoeddwyd heddiw, Llywydd, yn anodd iawn i'w ddarllen, ac aeth rhywbeth o'i le yn ddifrifol yng ngwasanaethau mamolaeth Cwm Taf. Yr hyn yr wyf i'n credu y mae'r adroddiad yn ei ddangos yw bod methiannau wedi digwydd ar sawl lefel. Methiannau proffesiynol oedden nhw. Mae'r adroddiad yn dangos yn ddiamau bod meddygon a staff clinigol eraill wedi ymddwyn, weithiau, ond nid bob amser, oherwydd y pwysau yr oedden nhw'n gweithio oddi tano, mewn ffyrdd nad ydynt yn gwrthsefyll prawf ymddygiad proffesiynol, bod methiant o ran arweinyddiaeth a bod hynny wedi creu diwylliant o feio y tu mewn i'r gwasanaeth hwnnw a oedd yn golygu pan oedd pobl yn teimlo bod ganddyn nhw rywbeth i'w ddweud, eu bod nhw'n gyndyn o'i ddweud. Mae'n dangos bod systemau wedi methu, felly nid yw'n ymwneud ag unigolion yn unig—mae'n ymwneud â'r ffordd yr ymatebodd y system ei hun i'r pryderon hynny. Ac yna roedd methiant y sefydliad ei hun i weld beth oedd yn digwydd ac yna ymateb iddo'n briodol. Felly, nid wyf i'n credu ei fod mor syml â gallu pwyntio bys at unigolion penodol, gan fod yr adroddiad yn dangos bod y methiannau hynny wedi digwydd ar sawl lefel, a bydd unioni'r pethau hynny yn gofyn am gamau gweithredu ar draws y bwrdd cyfan ac ymhlith y bobl hynny sy'n gweithio iddo.