Llywydd, efallai fod y Blaid Geidwadol a'r Ysgrifennydd Gwladol yn dawedog nawr ynghylch sicrwydd hirdymor, ond nid oedden nhw'n dawedog o gwbl yn y cyfnod cyn y refferendwm yn 2016, pan gynigiodd arweinydd y blaid Geidwadol ar y pryd yma yng Nghymru sicrwydd pendant—ei derm ef yw hwnnw—sicrwydd pendant na fyddai Cymru yr un geiniog ar ei cholled o ganlyniad i adael yr Undeb Ewropeaidd. Dyna pam mae'n gwbl briodol i ni ddal y Blaid Geidwadol a'r Llywodraeth Geidwadol ar lefel y DU i'r addewidion hynny. Daw'r arian y mae Cymru yn ei gael gan yr Undeb Ewropeaidd i Gymru gan ein bod ni'n gymwys i'w dderbyn ar sail ein hanghenion. Ni fydd yr anghenion hynny wedi diflannu y diwrnod ar ôl i'r Deyrnas Unedig adael yr Undeb Ewropeaidd, os mai dyna fydd yn digwydd. Ac mae'n rhaid i'r arian i ymateb i'r anghenion hynny ddod gan Lywodraeth y DU yn y dyfodol. Byddai'n neges ryfedd iawn yn wir, Llywydd, oni fyddai, i bobl a bleidleisiodd i adael yr Undeb Ewropeaidd eu bod nhw ar eu colled o ganlyniad i'w haelodaeth o'r Deyrnas Unedig nag yr oedden nhw wedi bod o ganlyniad i'w haelodaeth o'r Undeb Ewropeaidd. Mae hwnnw'n fater i Lywodraeth y DU fynd i'r afael ag ef. Mae'n rhaid i'r arian ddod i Gymru, dim un geiniog yn llai, a heb golli unrhyw rym ychwaith, Llywydd, oherwydd mae angen i'r penderfyniad ynglŷn â sut i ddefnyddio'r arian hwnnw, fel y mae Mick Antoniw wedi ei ddweud, gael ei wneud yma yng Nghynulliad Cenedlaethol Cymru, lle mae wedi cael ei wneud ers dechrau'r cyfnod datganoli.