Hoffwn gytuno â'r hyn y mae'r Aelod wedi ei ddweud am yr egwyddorion cyd-gynhyrchu—y ffaith bod pobl sy'n defnyddio ein gwasanaethau cyhoeddus yn cael eu hystyried yn bobl sydd ag asedau i'w cyfrannu yn hytrach na'u bod yn broblemau i'w datrys mewn model cyd-gynhyrchu. A thrwy nodi cryfderau pobl a'r pethau y maen nhw'n eu cynnig, rydym ni'n gallu cynllunio gwasanaethau nad ydyn nhw wedi eu trefnu ar sail y cwestiwn sy'n dechrau trwy ofyn i bobl, 'Beth sy'n bod arnoch chi heddiw?'—cwestiwn sy'n canolbwyntio'n anochel ar ddiffygion pobl—ond rydym ni'n dechrau'r sgyrsiau hynny trwy ddweud wrth bobl, 'Beth sy'n bwysig i chi heddiw?' Oherwydd os gallwn ni wneud hynny, yna gallwn dynnu eu cyfraniad i mewn i'r sgwrs honno, a chynllunio canlyniadau ochr yn ochr â'r bobl hynny sy'n cyflawni eu blaenoriaethau. Ac o ran ei wneud yn lleol, gadewch i mi atgoffa'r Aelod am ymweliad a wneuthum â Rhaglan yn ei etholaeth ef, lle'r oedd ef yn bresennol hefyd, i weld yr egwyddor gyd-gynhyrchu honno ar waith ym maes gofal cymdeithasol, lle, yn hytrach na chael rhestr o ymweliadau a benderfynwyd ymlaen llaw gydag amser wedi'i neilltuo ar gyfer pob ymweliad, roedd y gweithiwr yn gallu siarad â'r bobl yr oedd yn ymweld â nhw a phenderfynu gyda nhw am ba hyd yr oedden nhw'n credu yr oedd angen ymweliad, i fod yn hyblyg gan fod yr anghenion hynny'n newid dros amser ac i gyd-gynhyrchu'r gwasanaeth yr oedden nhw'n ei gael mewn ffordd a oedd yn uchel iawn ei barch, ymhlith y bobl a oedd yn darparu'r gwasanaeth, ond hefyd, yn yr ymweliad a wneuthum y diwrnod hwnnw, ymhlith trigolion Rhaglan, a oedd yn teimlo eu bod wir yn cymryd rhan yn y gwasanaeth yr oedden nhw'n ei gael, yn hytrach na dim ond ei dderbyn.