Felly, ar ôl misoedd o bendroni beth fydd y Prif Weinidog yn ei wneud, gwyddom bellach beth yw ei galibr, ac nid wyf yn ei ddweud gydag edmygedd. Mae Boris Johnson yn ddyn heb unrhyw ymdeimlad o gywilydd nac yn wir, unrhyw ofal ynglŷn â pha mor ddiffygiol y caiff ei weld gan hanes. Pan etholwyd Johnson, câi ei weld yn gyffredinol fel arbrawf, un ymdrech arall i fynd ben-ben â'r UE, damwain car cyfle olaf pan fetho popeth arall, yn aros i ddigwydd. Ac mae'r ddamwain honno'n bendant wedi digwydd bellach. Fel y dywedodd Robert Peston, nid argyfwng cyfansoddiadol yw'r digwyddiadau yn San Steffan—yr addoedi a aeth o chwith, y rhai a orfodwyd i gael eu diarddel o'u plaid, y bygythiadau amlwg; na, methiant cyfansoddiadol ydynt. Mae yna bydredd wedi treiddio i'r system yn San Steffan sydd mor ddwfn fel na ellir ei ddifa. Bydd yn parhau i fwyta'r sefydliad hwnnw wrth i'r adeilad o'i amgylch droi'n llwch, ac yng nghanol y cyfan, Boris Johnson, ein Ozymandias, yn annog partneriaid masnachu posibl i edrych ar waith ei ddwylo ac anobeithio, tra bo dim yn aros ond ef ei hun.

Felly, daethom at y foment hon pan welir pa mor ffug yw'r Llywodraeth yn San Steffan a'r cyfan er mwyn gwireddu celwydd a ysgrifennwyd ar ochr bws. Ni all Johnson feio neb ond ef ei hun am fethiant cynnar ei Lywodraeth. Roedd May wedi gosod ei llinellau coch ei hun. Lapiodd ei hun ynddynt a chafodd ei chlymu ganddynt, ond aeth Johnson, y rebel fel ag erioed, ar drywydd gwahanol. Ysgrifennodd ei linellau coch ef mewn inc anweledig, fel y gellid eu dileu pryd bynnag y tyfai'r fersiwn honno o bethau i fod yn anghyfleus. Ond nid oedd yn sylweddoli bod yr inc wedi baeddu ei ddwylo a'i fod yn ddyn a gaiff ei ddwyn i gyfrif, yn union fel y mae ei ddyddiau yn y swydd wedi'u cyfrif.

Felly, wrth iddo ysgrifennu cyfarwyddiadau ar gyfer ei negodwyr ag un llaw, gyda'r llall, roedd yn eu dileu, gan ddangos eu bod wedi'u cynllunio i fethu. Twyll â'r dwylo, tric, gêm. Ond yn y gêm arbennig hon, mae bywydau fy etholwyr yn y fantol, bywydau pobl sy'n dibynnu ar feddyginiaethau ac sy'n ofni a fyddant yn gallu cael gafael arnynt. Mae Boris Johnson hefyd yn fodlon achosi trallod i fywydau dinasyddion yr UE sydd wedi gwneud eu cartrefi yn ein cymunedau. Wel, nid wyf fi, ac nid yw fy mhlaid ychwaith yn fodlon gweld hynny'n digwydd. Lywydd, rwy'n falch ein bod wedi cael ein had-alw heddiw, oherwydd bydd yr hyn sy'n digwydd yn San Steffan yr wythnos hon yn effeithio'n ddirfawr ar fywydau ein hetholwyr. Ac nid wyf yn rhannu'r diffyg uchelgais ar gyfer y lle hwn a leisiwyd gan Aelodau o rai o'r meinciau anflaengar, na allent brin drafferthu i ddod yma o gwbl. Rhaid inni ysgwyddo ein cyfrifoldeb.

Mae gwelliant 4 Plaid Cymru yn galw ar y Llywodraeth i sefydlu confensiwn cyfansoddiadol Cymreig. Yn ddiweddar, yn yr Eisteddfod Genedlaethol, gwrandewais ar y cyn Brif Weinidog, Carwyn Jones, yn egluro y gallai ragweld y byddai annibyniaeth yn dod pa un a ydym yn hoffi hynny ai peidio. Rwy'n hoffi hynny, gyda llaw, er efallai nad yw ef. Ceir Brexit heb gytundeb; mae'r Alban yn ennill ei hannibyniaeth; cynhelir pleidlais lwyddiannus ar y ffin. Beth wedyn? A oes unrhyw un yn y Siambr hon yn credu o ddifrif y byddai Teyrnas Unedig Lloegr a Chymru yn ymarferol, heb sôn am fod yn ddymunol? Felly, mae'n hanfodol i Lywodraeth Cymru ddechrau gwneud y gwaith paratoi yn awr: sefydlu confensiwn neu gomisiwn cyfansoddiadol Cymreig, rhoi iddo gylch gorchwyl i nodi'r opsiynau a'r heriau i'w bodloni o dan senarios gwahanol yn y dyfodol, sicrhau bod y bobl yn rhan o'r gwaith drwy gynulliadau dinasyddion, pennu llwybrau democrataidd ar gyfer pob dewis, dewis a wneir gan bobl Cymru yn y pen draw. Nid oes rheswm dros beidio â gwneud hyn, ac eithrio ymlyniad ideolegol i undeb sy'n marw o flaen ein llygaid. Os methwch wneud hyn, gallai gael ei weld fel yr enghraifft waethaf o esgeuluso dyletswydd yn hanes datganoli. Fe fyddwch yn meddwl am y geiriau hyn pan fydd Cymru'n cael ei bwrw ymaith heb gwmpawd. Oherwydd rwy'n credu bod y dydd yn dod, ac yn fuan, pan fydd angen i ni adael San Steffan ar ôl.

Ychydig fisoedd yn ôl, dywedodd Donald Tusk fod 'lle arbennig yn uffern' wedi'i neilltuo ar gyfer y rhai a hyrwyddodd Brexit heb y syniad cyntaf o sut y byddai'n gweithio. Wel, yn union fel ar ddechrau Inferno Dante, rydym yn canfod ein hunain mewn coedwig dywyll, am fod y llwybr o'n blaenau wedi'i golli.

Mae angen i ni newid cwrs. Nid oes dim yn wrol nac yn arwrol mewn mynd ar drywydd Brexit a fyddai'n achosi anhrefn di-ben-draw i'n cymunedau. Os nad oes refferendwm, ac nid oes arwydd fod un ar y ffordd ar hyn o bryd, dylid dirymu erthygl 50. Ond mae'r llannerch heulog a ddaw â ni allan o'r goedwig honno yn llydan agored o'n blaenau, a Chymru annibynnol yw honno.