Ddirprwy Lywydd, rwy'n gwneud y cyfraniad hwn yn bennaf fel unoliaethwr—nid fel un o'r unoliaethwyr olaf gobeithio. Ond mae'n bryd, rwy'n credu, i bob unoliaethwr gydnabod y perygl rydym ynddo. Dyma'r argyfwng mwyaf mewn cyfnod o heddwch ers argyfwng Iwerddon.

Yr her yw sicrhau Brexit ystyrlon nad yw'n peri chwerwder i'r Alban, a'r rhai sydd eisiau aros yn yr UE yng Nghymru a Lloegr. Dim ond via media a all gydnabod dyfnder canlyniad y refferendwm yn ei holl gymhlethdod mewn gwirionedd. Via media: y ffordd ganol a ffafrir gan gynifer o'r diarhebion Rhufeinig. Rwy'n gwybod ein bod wedi cael cyfeiriadau clasurol yn gynharach gan y clasurydd mawr sydd gennym yn y Siambr hon, y Prif Weinidog. Yn anffodus, mae'r via media sy'n cael ei chynnig, sef cytundeb rhesymol a negodwyd gan y DU a'r UE, wedi cael ei diystyru oherwydd bod gormod o bobl wedi mynd ar drywydd ateb swm sero. Ni all canlyniadau swm sero gynhyrchu undod. Heb ysbryd cryf o undod, nid oes unrhyw setliad cyfansoddiadol byth yn ddiogel.

Mae'n rhaid i mi ddweud fy mod yn cytuno â Stephen Kinnock AS: mae'r cytundeb sydd bellach yn cael ei gynnig gan yr UE, a addaswyd ar ôl trafodaethau gyda mainc flaen Llafur, o fudd i'r wlad i raddau helaeth iawn. Dylem uno a'i dderbyn. Mae'r syniad ei fod yn cael ei atal rywsut gan 'backstop' annemocrataidd yn hurt. Mae mwyafrif o bobl yng Ngogledd Iwerddon yn cefnogi'r 'backstop', fel y mae'r mwyafrif ym Mhrydain. Dim ond un blaid sy'n ei wrthwynebu mewn gwirionedd. Dywedir wrthym yn y Senedd mai prin 100 o ASau sy'n credu ei fod yn annerbyniol. Ac am hynny, byddwn yn colli canlyniad rhesymol a ffordd ganol ar gyfer cyflawni Brexit mewn ffordd sy'n parchu holl gymhlethdod y refferendwm yn briodol. Rydym mewn sefyllfa druenus o ganlyniad i agwedd o'r fath.  

Ac ni chynigiwyd gadael heb gytundeb erioed fel canlyniad difrifol gan y rhai a gefnogai Brexit yn y refferendwm; yn wir roeddent yn dueddol o redeg milltir pan gâi ei grybwyll. A hyd yn oed pe baent yn ei ddeisyfu'n dawel bach, mae pethau wedi newid ers 2016. Mae Sefydliad Masnach y Byd—y corff gwych hwnnw sy'n mynd i'n hachub yn awr—mae Sefydliad Masnach y Byd yn wynebu argyfwng. A oes unrhyw rai ohonoch chi erioed wedi darllen am eu sefyllfa bresennol? Mae ei fecanweithiau cyflafareddu, holl sail masnach rydd, dan ymosodiad gan yr UDA a Tsieina—tua'r unig beth y mae'r UDA a Tsieina yn cytuno arno ar hyn o bryd mewn masnach. Dyna'r perygl rydym ynddo ar hyn o bryd.  

Y gwir yw bod gadael heb gytundeb yn strategaeth risg uchel, ond mae'n risg uchel i'w orfodi ar y rhai mwyaf agored i niwed, ac ni fyddaf yn rhan o hynny. Ddirprwy Lywydd, ar drothwy cyflafan Peterloo, 200 o flynyddoedd yn ôl, ysgrifennodd William Hazlitt y geiriau canlynol sydd wedi taro tant mewn democratiaethau byth ers hynny:

Cariad at eraill yw cariad at ryddid; hunangariad yw cariad at rym.

Mae hynny'n wir yn achos yr unigolyn, y blaid, y wlad. Hunangariad yw cariad at rym.

Mewn cyfnod o argyfwng, mae angen inni gael calonnau hael. Y peth olaf y dylem ei wneud yw troi ar ein partneriaid yn yr UE a'u galw'n elynion. Gartref—[Torri ar draws.] Gartref, mae angen inni ddehongli, bargeinio—ie, bargeinio—ac addasu yn ôl yr amgylchiadau. Oherwydd, fel yr ysgrifennodd Edmund Burke:

Heb golli golwg ar egwyddorion, dylai gwladweinydd gael ei arwain gan amgylchiadau; a gallai ddifetha ei wlad am byth trwy farnu'n groes i alwadau'r funud.

Ddirprwy Lywydd, dechreuais fel unoliaethwr; hoffwn orffen fel Ceidwadwr. Cafodd ein plaid yn ei hanfod ei hadeiladu yn y 1920au gan Stanley Baldwin. Fe'i gwnaeth yn gartref i ryddfrydwyr. I bob pwrpas, symudodd dros hanner y Blaid Ryddfrydol at y Blaid Geidwadol, wedi'i harwain, wrth gwrs, gan Winston Churchill. Roeddem mewn grym am 63 o'r 95 mlynedd wedyn. Nid dyma'r amser i ddiarddel y rhyddfrydwyr o'r Blaid Geidwadol.