Wel, efallai, Weinidog, fod rhan o'r ateb i hyn yn ymwneud â beth sy'n digwydd yn yr unedau mân anafiadau, ac edrychaf ymlaen at ddatganiad ar hynny cyn bo hir. Ond yn y cyfamser, ymwelais yn ddiweddar ag Ysbyty Tywysoges Cymru, Pen-y-bont ar Ogwr i ddarganfod mwy ynglŷn â pham fod yr amser y mae'n ei gymryd ar gyfartaledd i ambiwlans drosglwyddo claf yn sylweddol hirach nag mewn rhannau eraill o Gwm Taf, ac efallai y cofiwch i mi godi hyn gyda chi. Daeth dau beth i fy sylw—y cyntaf yw, er nad yw'r claf yn yr ambiwlans o bosibl, maent yn dal i fod yng ngofal parafeddygon, ac os felly, ni chaiff y cleifion hynny eu hychwanegu at gofnodion amseroedd aros adrannau damweiniau ac achosion brys, gan guddio'r ffigurau go iawn, a'r ail beth yw—ac rwy'n siŵr bod hyn yn wir am ysbytai eraill—weithiau mae'n amhosibl symud cleifion i ward yn rhywle arall am fod pobl sy'n ffit yn feddygol ac sy'n aros i gael eu rhyddhau yn gorwedd mewn gwelyau acíwt wrth aros am becyn gofal, a golyga hynny fod yr unigolion hynny'n aros yn yr adran damweiniau ac achosion brys am driniaeth feddygol ddilynol pan na ddylent fod yno. Mae hynny'n atal gwelyau adrannau damweiniau ac achosion brys rhag cael eu defnyddio, a golyga hynny fod yn rhaid i'r nifer cynyddol, fel y dywedwch, o bobl sy'n cerdded i mewn yn gorfod aros am fwy o amser. Ymddengys mai gwraidd y broblem o hyd yw oedi wrth drosglwyddo gofal. Rydych wedi buddsoddi mewn gwaith gwell rhwng iechyd a gofal cymdeithasol, felly pam nad ydym yn teimlo'r manteision mewn adrannau damweiniau ac achosion brys?