Wel, Llywydd, roedd gen i fantais dros yr Aelod sef fy mod i yn yr ystafell pan atebwyd y cwestiwn hwnnw. Pe byddai ef wedi dymuno bod yno, rwy'n siŵr y byddem ni wedi dod o hyd i docyn iddo, cyn belled â'i fod yn fodlon talu amdano.

Yr hyn yr oedd Lisa Nandy, yr AS dros Wigan, yn ei ddweud oedd hyn: y gall pobl ledled y Deyrnas Unedig, pan eu bod yn byw ar bellter daearyddol o'r man lle mae penderfyniadau'n cael eu gwneud, deimlo'n ddatgysylltiedig oddi wrth y penderfyniad hwnnw. Roedd hi'n cyfeirio at bobl sy'n byw yn Wigan o'u cymharu â phenderfyniadau yn cael eu gwneud yn Llundain, ac roedd hi'n dweud y gall pobl sy'n byw mewn rhannau eraill o Gymru deimlo'n ddatgysylltiedig oddi wrth penderfyniadau sy'n cael eu gwneud yn y fan yma. Ac nid wyf i'n anghytuno â hi; rwy'n credu bod daearyddiaeth yn bwysig. Rwy'n credu pan fydd pobl yn byw ymhellach i ffwrdd oddi wrth penderfyniadau, mae'n anoddach iddyn nhw deimlo cysylltiad â nhw. Rwy'n credu bod hynny'n wir yn unman yn y Deyrnas Unedig, ac yn unrhyw fan lle mae pellter yn berthnasol. Ac yn yr hustyngau arweinyddiaeth hynny, cefais fy nghalonogi'n fawr o glywed amrywiaeth eang o syniadau ynghylch sut y gallwn ni ailgysylltu dinasyddion â'r penderfyniadau pwysig sy'n cael eu gwneud yn eu bywydau—syniadau y gallwn ni eu defnyddio yma yng Nghymru; syniadau y dylai Llywodraethau mewn mannau eraill yn y Deyrnas Unedig fod yn rhoi sylw iddyn nhw hefyd.