Roeddwn i yn credu ein bod ni wedi bod yma o'r blaen, ond diolchaf i'r Gweinidog, sydd wedi ymddiheuro'n ormodol ac efallai, rwy'n credu, wedi mynd ymhellach na'r angen o ran derbyn neu ymddiheuro am gamgymeriad. Ac rwy'n credu y byddwn i'n dweud hefyd fy mod i'n credu mai mater i ni fel Cynulliad yw hwn. Buom yn trafod hyn o'r blaen, siaradais i ac ni sylwais i fy hun ar y gwall hwn na thynnu sylw'r Gweinidog ato ac ni wnaeth yr un aelod arall ychwaith. Felly, rwy'n credu ei fod yn fater ar y cyd, ac rwy'n credu bod y Gweinidog wedi gweithredu'n gywir drwy ei ailgyflwyno yn y modd y mae hi wedi ei wneud.

Mae hi wedi ail-bwysleisio mai'r ynadon, yn hytrach na Llywodraeth Cymru, a fydd yn gosod y ddirwy hon. Ac mae gennyf rywfaint o bryder ynghylch y cysyniad hwn o ddirwy ddiderfyn, ond pan fydd yn gymwys yn gyffredinol mewn cynifer o feysydd eraill a'i fod yno am yr un drosedd yn Llys y Goron, ni allaf wrthwynebu hynny o ran egwyddor.

Mae'n sôn bod manteision mawr i'r gosodiadau SDCau hyn. Rwy'n poeni o hyd eu bod hefyd yn gostau sylweddol iawn ac mae'n rhwystr ychwanegol y mae angen i gwmnïau adeiladu yng Nghymru ei oresgyn, ac, wrth gwrs, rydym ni eisiau annog adeiladu a chodi tai a chredaf y dylid cael cydbwysedd bob amser yn y dulliau gweithredu hyn. Ond nid ydym yn bwriadu gwrthwynebu'r offeryn statudol heddiw.