Mae'r trefniadau sydd gennym ni ar sail rynglywodraethol yn annigonol, yn sicr ar gyfer yr heriau yr oeddem yn eu hwynebu wrth adael yr Undeb Ewropeaidd, ac maen nhw wedi'u dwysáu gan yr effeithiau cyfunol ar ein heconomi, sef yr hyn y mae ei chwestiwn yn canolbwyntio arno, o ran COVID a gadael yr Undeb Ewropeaidd. Yr hyn sydd ei angen arnom ni yw cyfres resymol o gydberthnasau sy'n gallu rheoli gwahaniaeth ac osgoi achosion o anghydfod neu gynnig cymod yn y cyfryw achosion, pan fyddant yn codi, mewn ffordd fwy aeddfed, gynlluniedig nag a geir ar hyn o bryd, ac mewn ffordd sy'n adlewyrchu'n well y parch cydradd y dylai Llywodraethau ledled y DU ei ddisgwyl fel egwyddor sylfaenol yma.

Yng nghyd-destun yr economi'n benodol, mae hi yn siomedig dweud bod y gwaith ynghylch y farchnad fewnol—sy'n bwysig iawn, mewn gwirionedd, o ran sut mae economi'r DU yn gweithredu yn y dyfodol, ac yr ydym ni fel Llywodraeth yn sicr yn credu ei fod yn—. Wyddoch chi, yn sicr mae gwaith yn y fan yna a allai ddod â budd i Gymru o ran cydweithredu ar draws y DU ynghylch datblygu economaidd. Ond os caiff hynny ei gyflwyno fel y cynnig a'i orfodi gan un rhan o'r DU ar y llall, ni fydd hynny'n gweithio, ac ni fydd yn dderbyniol i'r Senedd hon. Byddwn yn synnu'n fawr pe byddai. Ac felly, mae hynny'n enghraifft dda, rwy'n credu, o'r gwahaniaeth y credwn y gellir ei wneud drwy ddull cydweithredol sy'n seiliedig ar egwyddorion, yn hytrach nag un rhan o'r DU yn ceisio gorfodi ffordd o weithio ar y llall. Rwy'n gobeithio'n fawr y gall y cynigion y mae Llywodraeth y DU yn eu cyflwyno yn y maes hwn, os ydynt fel yr ydym yn disgwyl iddynt fod, ymbellhau oddi wrth y rheini ac agosau at y math o drefniadau sydd, yn ein barn ni, er lles gorau nid yn unig Cymru, ond pob rhan o'r DU.