Mae'r Aelod yn gwneud pwynt hollol deg, ac mae eraill wedi cyfeirio ato hefyd mewn cwestiynau cynharach, ynghylch gofal dewisol a gwneud cymaint ag y gallwn ei wneud, a sut yr ydym yn nodi hynny'n dryloyw. Byddwch yn gweld cynlluniau, pan fyddwn yn cyhoeddi'r fframwaith gweithredol a chynlluniau chwarter 3 a chwarter 4 y disgwyliaf iddynt ddod i law er mwyn i ni allu eu cyhoeddi drwy fis Hydref, ar gyfer sut yr ydym eisiau cynnal gweithgarwch dewisol, y math o weithgarwch dewisol y byddwn yn gallu ei wneud, ac yna byrddau iechyd yn gweithio'n dryloyw gyda'u staff a'r cleifion y maent yn eu gwasanaethu i geisio egluro sut y maent yn gweithio drwy hynny. Ond, fel y dywedais, mae'n bwysig cydnabod nad wyf yn credu ein bod yn mynd i allu ymdopi â'r galw. Mewn cyfnod arferol, byddem yn gweld sefyllfa wahanol. Ac, mewn gwirionedd, drwy dair, pedair blynedd gyntaf y tymor hwn, fe wnaethom ni gamau sylweddol a pherthnasol ymlaen bob blwyddyn o ran yr amser yr oedd pobl yn aros, wrth wneud mwy o weithgarwch dewisol a thrawsnewid hynny. Rydym yn mynd i gamu'n ôl yn sylweddol oherwydd y ffordd y mae'r pandemig wedi torri ar draws nid yn unig cyfnod pryd na ddigwyddodd gweithgarwch dewisol, ond y ffordd y mae ein gwasanaeth yn gweithredu.

Ac, yn olaf, i ddweud diolch am gydnabod y gwaith a wnaethpwyd, nid yn unig gennyf fi fy hun, ond Andrew Morgan, arweinydd Rhondda Cynon Taf, sydd, rwy'n credu, wedi creu argraff fawr iawn drwy'r pandemig, ac wrth ymdrin â'r sefyllfa benodol hon dros y penwythnos, ond, yn enwedig, y tîm yn Iechyd Cyhoeddus Cymru, Cwm Taf Morgannwg a gwasanaeth ambiwlans Cymru, a oedd, ers yr her yr oeddem yn gwybod amdani'n hwyr nos Wener, erbyn 10 o'r gloch y diwrnod canlynol ag ateb Cymreig ar waith i sicrhau bod profion yn cael eu diogelu. Roedd yn golygu gweithio'n hwyr yn y nos a thrwy ddydd Sadwrn—nid bob amser yn boblogaidd ymhlith teuluoedd, fel y gallaf dystio fy hun—ond roedd yn golygu bod gan y cyhoedd wasanaeth y gallent ddibynnu arno y diwrnod canlynol.