Alun, rwy'n falch iawn eich bod wedi dod â hyn i'r Siambr heddiw. Nid oes dim yn fwy pwerus na thystiolaeth bersonol, profiad personol sydd wedi eich ysbrydoli i geisio newid rhywbeth y mae gwir angen ei newid. Yn anffodus, fel y dywedoch chi, nid yw 97 y cant o'r bobl sy'n dioddef ataliad y galon yma i rannu tystiolaeth yn y ffordd rydych chi wedi gallu ei wneud.

Credaf fod eich galwad am strategaeth a llwybr wedi'i gwneud yn dda iawn. Yn bersonol, hoffwn ei weld ochr yn ochr â chynllun cyflawni newydd penodol ar gyflyrau'r galon. Nid yw cardioleg yn rhywbeth y gellir ei dorri a'i gau gyda chynlluniau cyflawni eraill, ac eto dylai'r hyn rydych yn sôn amdano fod yn rhan o hyn yn sicr, oherwydd nid yw ataliad y galon yr un fath â methiant y galon neu drawiad ar y galon. Gallwch fod mor heini â wiwer, fel y darganfuoch chi, a gallwch ddal i'w gael. Ni allwch baratoi ar ei gyfer, a dyna pam rwy'n mynd i gefnogi'r cynigion hyn.

Ond wrth wneud hynny, Alun, gobeithio na fydd ots gennych ganiatáu imi eich atgoffa i gyd fy mod wedi cyflwyno cynigion deddfwriaethol tebyg iawn ar ddechrau'r broses pan oeddech yn gallu gwneud hynny. Ac un o elfennau'r cynigion hynny—oherwydd roedd llawer a oedd yn debyg i'r hyn y gofynnwch amdano heddiw—oedd y dylai sgiliau achub bywyd sylfaenol fod yn orfodol yn y cwricwlwm. Ar y pryd, roedd y Cynulliad o blaid hynny, a dyna pam rwy'n falch eich bod wedi nodi yn y ddadl heddiw yr angen i Lywodraeth Cymru egluro beth fyddai'n ei wneud yn lle hynny—rhywbeth a fyddai'n cyflawni'r un canlyniadau yr un mor effeithlon a chost-effeithiol. I fod yn onest, nid wyf yn siŵr a fyddai unrhyw beth mor effeithlon ac effeithiol i oresgyn problem gwylwyr a CPR, gan fod dwy awr o hyfforddiant bob blwyddyn mewn ysgolion yn amser byr iawn i'w dreulio arno. Ni chredaf fod dwy awr yn gorlenwi'r cwricwlwm. A'r hyn y mae'n ei wneud, wrth gwrs, yw cyflwyno neu greu'r gallu i gamu i mewn, yn union fel y bobl a gamodd i mewn i'ch achub chi. Ac nid wyf yn credu y bydd i hyfforddiant fod ar gael yn gyffredinol yn creu hynny'n llwyr.

Mae'r Aelodau o'r Senedd Ieuenctid yn deall hynny a dyna pam mai dyna yw eu prif ofyniad o ran y cwricwlwm—cyflawni addewid i roi sgiliau i bobl ifanc ar gyfer bywyd fel oedolion. Ac mae'n debyg mai'r cwestiwn sy'n deillio o hynny yw: pam y dylai cyflawni eu prif ofyniad fod yn loteri cod post fwy neu lai, lle mae'r Alban a Lloegr yn sicrhau bod eu plant yn gwybod sut i gamu i mewn ac achub bywyd? Mae Denmarc yn enghraifft dda o hyn—mae hyfforddiant gorfodol yn y cwricwlwm yn rhan o'r rheswm pam y maent mor dda am wneud hyn a pham y mae eu cyfraddau goroesi mor uchel.

Ond rwyf am orffen, os nad oes ots gennych, Lywydd, drwy ganmol ein holl gymunedau a roddodd eu harian lle mae eu calon. Fe fyddwch yn gwybod beth rwy'n ei olygu, Alun: mae cannoedd a'r gannoedd o bobl yn ein cymunedau wedi bod yn codi arian i roi diffibrilwyr mewn mannau lle gall y gymuned elwa arnynt. Ni fyddwn am i unrhyw gynigion deddfwriaethol leihau dim ar y cyfalaf cymdeithasol, ac rwy'n siŵr nad dyna yw eich bwriad. Gadewch i'n hetholwyr fod yn chwaraewyr gweithgar yn datrys problem, ac rwy'n siŵr y bydd unrhyw un sy'n gwylio heddiw yn fwy na pharod i gefnogi eich cynigion deddfwriaethol. Diolch. O, dim ond tair munud oedd gennyf.