Nid yw'n bosibl gorbwysleisio'r boen, y loes, y niwed a'r gofid sydd wedi'u hachosi i bob un o'r teuluoedd y mae'r sgandal hon wedi effeithio arnyn nhw, ac mae hynny'n parhau. Nid yw'n rhywbeth sydd yn y gorffennol; mae'n rhywbeth y mae pobl yn byw ag ef bob dydd. Mae'r adroddiad yn dweud, o'r 28 achos o ofal a adolygwyd, mewn dwy ran o dair o'r achosion hyn, y gellid disgwyl yn rhesymol i ofal gwahanol fod wedi cael canlyniad gwahanol. A wnaiff y Gweinidog egluro beth yn ei dyb ef yw ystyr 'canlyniad gwahanol'? A yw'n derbyn y gallai'r iaith gwrtais a diplomyddol hon a ddefnyddir yn yr adroddiadau hyn fod yn rhan o'r broblem? Mae'r adroddiad yn sôn mai dim ond pedair o'r 28 menyw yn y garfan a ddewisodd rannu eu straeon, er bod y cyngor iechyd cymuned yn darparu gwasanaeth eirioli. A yw'r Gweinidog yn derbyn bod y niferoedd isel hyn yn broblem, ac yn broblem sy'n dangos bod angen gwneud llawer mwy o waith er mwyn adfer ymddiriedaeth y gymuned yn y bwrdd iechyd? Rhoddodd yr adroddiad a'r datganiad lawer o bwyslais ar y gwelliannau a'r dysgu sydd wedi digwydd, ond os ydym wedi dysgu unrhyw beth o'r flwyddyn ddiwethaf a sgandalau eraill sydd wedi digwydd mewn sefydliadau eraill, dim ond pan fo atebolrwydd am gamweddau y gellir ymgorffori dysgu mewn gwirionedd. A all y Gweinidog ddweud yn onest y bu atebolrwydd yn y sgandal hon, pan fo arweinwyr blaenorol y bwrdd iechyd wedi cael taliadau mor fawr ac nad yw'r menywod sydd wedi cael profedigaeth, mewn rhai achosion, wedi cael dim?