Ond yr un sy'n mynd heibio sy'n hollbwysig. Yr unigolyn yn y tŷ, yn y stryd, yn y Senedd, a fydd yn achub y bywyd hwnnw pan fydd ataliad y galon yn digwydd, a gwelais i hefyd, fel Suzy, y cyfweliadau ddoe a gwelais i adroddiadau ynghylch digwyddiad achub bywyd go iawn yng nghanol Caerdydd. Ond, fel yr ydych chi'n gwybod, rwyf i hefyd yn cael fy atgoffa o Justin Edinburgh, a oedd yn gyn-reolwr Clwb Pêl-droed Cymdeithas Sir Casnewydd. Cafodd ataliad y galon yn y gampfa, ac nid oedd neb yno a oedd yn gallu achub ei fywyd. Caf fy atgoffa hefyd o Noel Acreman, a oedd dim ond yn 25 oed pan gafodd ataliad y galon ym Mharc Bute, eto yng nghanol Caerdydd. Nid oedd neb yno'n gallu achub ei fywyd. Erbyn i'r parafeddygon gyrraedd, roedd eisoes yn rhy hwyr. Ac mae'n ddyletswydd arnom er eu mwyn nhw. Mae'n ddyletswydd arnom ni er mwyn y bobl hynny, nid yn unig yr achubwyr bywydau, ond y bobl a gollodd eu bywydau, i weithredu i sicrhau bod y sgiliau hyn sy'n achub bywydau ar gael ledled ein cymuned a ledled ein cymdeithas. Ond mae angen i ni hefyd sicrhau bod diffibrilwyr ar gael i bobl, fel eu bod ar gael yn ein cymunedau ledled ein gwlad. Felly, mae angen strategaeth i sicrhau bod ataliad y galon y tu allan i'r ysbyty yn cael ei drin, ac mae angen, rwy'n credu, i'r strategaeth honno fod ar sail statudol. Diffibriliwr a ailgychwynnodd fy nghalon i—diffibriliwr a oedd wedi'i leoli yn y coleg—ac roeddwn i'n ddigon ffodus bod rhywun yn gallu beicio i'r coleg hwnnw a'i ddod ag ef yn ôl wrth i'r bobl a oedd yn rhoi CPR arnaf allu fy nghadw'n fyw er mwyn i hynny ddigwydd. Nid yw hynny'n digwydd ac ni allai ddigwydd ac ni fyddai'n digwydd mewn gormod o rannau o Gymru. 

Mae'r Aelodau'n ymwybodol fy mod i eisoes wedi cyflwyno fy neddfwriaeth fy hun ar y materion hyn, ac wrth wneud hynny, ni wnes i geisio rhoi'r materion hyn ar y cwricwlwm yn fwriadol. Y llwybr yr wyf yn ei ddewis yw gosod dyletswydd ar Weinidogion Cymru i sicrhau bod y sgiliau hyn ar gael ledled ein cymdeithas. Bydd hynny'n cynnwys ysgolion, ond nid wyf i o'r farn y dylai gael ei gyfyngu i ysgolion. Rwy'n gwybod o fy nhrafodaethau gyda'r Gweinidog ei bod yn cydymdeimlo'n fawr â'r dadleuon sy'n cael eu cyflwyno ac rwy'n cydnabod grym y ddadl a wnaeth yn y ddadl flaenorol ar y materion hyn, ac rwyf i hefyd yn cydnabod ei safbwynt nad oes modd ysgrifennu popeth sy'n bwysig ar wyneb y Bil. Rydw i'n cydnabod hynny.

Gobeithio y bydd y Gweinidog yn ymateb yn gadarnhaol i'r ddadl hon, ac wrth wneud hynny hoffwn i gofnodi fy niolch personol fy hun i Suzy Davies a'i hymgyrchu di-syfl ar y mater hwn. Mae pob un ohonom ni sydd wedi cael ataliad y galon yn gwerthfawrogi, Suzy, y gwaith yr ydych chi wedi'i wneud ar hyn a'r ffordd yr ydych chi wedi sicrhau bod y mater hwn wedi'i drafod nid unwaith neu ddwy ond yn gyson yn y Senedd hon. Rwy'n gobeithio y bydd y Llywodraeth, y Llywodraeth heddiw a'r Llywodraeth a gaiff ei hethol ym mis Mai, yn sicrhau bod deddfwriaeth yn cael ei rhoi ar y llyfr statud: deddfwriaeth gynhwysfawr sy'n galluogi nid yn unig dysgu'r sgiliau hyn drwy'r gymdeithas a ledled ein cymunedau, ond hefyd yn sicrhau bod diffibrilwyr wrth law pan fydd y pethau hyn yn digwydd, fel y bydd llawer mwy o fywydau'n cael eu hachub yn y dyfodol. Rydym ni hefyd yn gobeithio y bydd llawer mwy o adroddiadau am bobl ifanc, fel y gwnaethom ni ei weld ddoe, yn achub bywydau ac nid dim ond yn sefyll gerllaw wrth i fywyd bylu. Felly, rwy'n gobeithio y byddwn ni, wrth bleidleisio y prynhawn yma, nid yn cymryd un cam yn unig, ond yn cydnabod yr hyn y mae'r Gweinidog yn ceisio'i wneud wrth ddiwygio'r cwricwlwm a chyflwyno diwygiad mwy sylfaenol o ymdrin ag ataliad y galon a'i drin y tu allan i'r ysbyty ar gyfer pawb yn y dyfodol. Diolch.