Wel, rwyf wedi ymgysylltu'n adeiladol yn ddiweddar â'r sector lletygarwch ac eraill. Rydym yn parhau i siarad, mae fy swyddogion yn cael sgyrsiau rheolaidd gyda chynrychiolwyr o'r sector lletygarwch, ac fel rwyf wedi'i ddweud eisoes, mater o ffaith, nid barn, yw bod busnesau lletygarwch yng Nghymru yn cael pecyn mwy hael o gymorth ariannol o gymharu â busnesau lletygarwch yn Lloegr. Mewn gwirionedd, eu pryderon yw—maent yn cydnabod eu bod mewn sefyllfa wirioneddol fregus, o hyd—heriau ynghylch staff, gallu buddsoddi mewn sgiliau yn y dyfodol, ac os gallwn symud ymlaen ymhellach, yr hyn y mae hynny'n ei olygu o ran y gallu i addasu naill ai i'r cyfyngiadau wrth iddynt gael eu llacio neu i newidiadau yn y ffordd y mae eu busnes yn gweithredu. Mae'n ymwneud â sut rydym yn darparu sylfaen mor sefydlog â phosibl.

Yr her wrth geisio nodi cynllun ar gyfer cyfnod o naw mis, dyweder, yw na allwn ddweud wrth yr Aelod nag unrhyw un arall, a chyda sicrwydd pendant, sut fydd pethau o ran masnachu dros gyfnod y Nadolig, gan nad ydym mewn sefyllfa i ragweld mor bell â hynny gyda gwir sicrwydd. Byddwn yn gwneud penderfyniadau dros y dyddiau a'r wythnosau nesaf, dros gam nesaf ein taith allan o'r pandemig, gobeithio. Byddwn yn gwneud hynny gyda'r math o ragolygon y gallwn eu rhoi yn gyfrifol ar gyfer y dyfodol, a bydd angen inni barhau i ailwerthuso lle rydym arni o ran y pandemig. Ond mae'r dewis a wneuthum i ddarparu cymorth brys hyd at ddiwedd mis Awst yn rhoi rhywfaint o sicrwydd am weddill yr haf ynghylch y cymorth a fydd ar waith, ac edrychaf ymlaen at weithio gyda hwy ar y weledigaeth ar gyfer y dyfodol pan fyddwn yn gallu gwneud hynny gyda digon o sicrwydd. Tan hynny, edrychaf ymlaen at y sgyrsiau adeiladol parhaus a gawn ynglŷn â sut rydym yn cefnogi'r sector hwn yn economi Cymru.