Rwy'n credu mai'r newyddion da ynglŷn â'r cyhoedd yng Nghymru yw bod pobl yng Nghymru yn parhau i gefnogi'r ffordd ofalus a phwyllog yr ydym ni wedi ymateb gyda'n gilydd i'r feirws yng Nghymru. Rwy'n credu bod ymdeimlad gwirioneddol yng Nghymru nad mater o gyfrifoldeb personol yn unig yw hyn. Nid yw'n bosibl na all yr ateb i ymdrin â coronafeirws fod, 'Rydych chi ar eich pen eich hun, penderfynwch chi drosoch eich hun, gwnewch bethau yn y ffordd y byddai'n well gennych chi'. Mae pobl yng Nghymru wedi deall trwy'r cyfan fod hwn yn fater nid yn unig o sut yr wyf i'n ymddwyn, mae'n fater o sut yr ydym ni yn ymddwyn. Mae hwn yn ymateb ar y cyd i'r feirws, ac mae pobl yng Nghymru wedi bod yn barod i chwarae eu rhan trwy'r holl beth.

Allaf i ddim siarad am flychau post Aelodau eraill y Senedd, ond mae fy mlwch post i dros yr wythnos ddiwethaf wedi bod yn llawn o bobl yn ysgrifennu ataf yn gofyn i Lywodraeth Cymru beidio â chamu o'r neilltu o'r rhagofalon synhwyrol yr ydym ni i gyd wedi bod yn eu dilyn gyda'n gilydd. Yn aml, daw hynny gan bobl sydd eu hunain yn agored i niwed ac sy'n bryderus iawn ynghylch sut bydd pethau iddyn nhw pe byddai gofyn iddyn nhw fynd i leoedd ac i sefyllfaoedd lle nad oes galw ar bobl eraill erbyn hyn i gymryd y camau syml a synhwyrol hynny. Felly, rwyf i'n credu fod gennym ni hyn o'n plaid o leiaf, i ateb cwestiwn Delyth Jewell—nad yw pobl Cymru yn teimlo syched am ryw ddiwrnod rhyddid ffugiol; mae'n parhau i fod yn ddull pwyllog lle mae pobl yn dymuno i bob un ohonom ni barhau i chwarae ein rhan.