Rwyf yn ddiolchgar i chi, Gweinidog, am y datganiad. Mae proses yr ychydig flynyddoedd diwethaf wedi peri siom dwfn a dwys i mi. Pan gefais fy ethol i'r lle hwn am y tro cyntaf, a phan ymunais â Llywodraeth Cymru am y tro cyntaf, roedd gennym berthynas dda a chalonnog â Llywodraeth y Deyrnas Unedig. Nid oeddem yn cytuno ar bopeth, fel y byddech chi'n ei ddisgwyl gyda safbwyntiau gwleidyddol gwahanol, ond roedd Gweinidogion y DU bob amser yn gofyn am gytundeb, yn ein cynnwys mewn sgyrsiau, ac yn sicrhau bod holl Lywodraethau'r Deyrnas Unedig yn teimlo bod ganddyn nhw'r lle a'r cyfle i ddadlau a thrafod polisi cyn cytuno ar safbwynt y DU—a chytuno, yn hytrach na gorfodi. Fel Aelod o'r Senedd hon heddiw, pan fyddaf i'n ceisio croesholi Gweinidogion y DU, rwyf i’n eu cael nhw’n ochelgar, rwyf i'n eu cael nhw'n osgoi craffu, a phan fyddan nhw o flaen y pwyllgor, rwy'n gweld eu bod yn osgoi ateb cwestiynau. Ac mae hwnnw'n lle gwael iawn, iawn i fod ynddo.

Byddwn yn ddiolchgar, Gweinidog, pe gallech chi—eich hun, fel Gweinidog, a Llywodraeth Cymru yn ehangach; rwyf yn falch bod y Gweinidog cyllid yn ei lle ar gyfer hyn—gyhoeddi ffigurau am ba arian sy'n cael ei ddarparu i Gymru drwy'r gwahanol gynlluniau hyn a chymharu hynny â'r arian sydd wedi bod ar gael dros y degawd diwethaf, fel y gallwn ni ddwyn Gweinidogion y DU i gyfrif a sicrhau eu bod yn dysgu gwersi cylchoedd blaenorol. Roedd arweinydd dros dro'r wrthblaid Paul Davies yn llygad ei le yn yr hyn a ddywedodd am yr arbenigedd sy'n bodoli yn y lle hwn ac yn Llywodraeth Cymru. O'r hyn y gallaf ei weld, mae Llywodraeth y Deyrnas Unedig yn defnyddio'r cronfeydd hyn fel ffordd o gyflawni amcan gwleidyddol, yn hytrach na datblygiad economaidd a chymdeithasol, ac o'r hyn y gallaf ei weld—