I'r rhai ohonom sydd wedi gweithio gyda'r bwrdd iechyd dros y degawd diwethaf ar gynllunio ac adeiladu nid yn unig ysbyty'r Faenor ond hefyd y model y mae'n sail iddo, rydym wedi gweld, dros y flwyddyn ddiwethaf, y gwasanaeth iechyd gwladol yn ardal bwrdd Aneurin Bevan yn ymateb mewn ffordd odidog i ddioddefaint pobl yn y rhanbarth hwn. Rydym wedi gweld sut y mae pobl wedi gweithio a gweithio a gweithio am oriau, dyddiau, wythnosau a misoedd i gadw pobl yn ein cymunedau'n ddiogel, a chredaf y dylem fod yn gweithio gyda hwy ac yn cydnabod yr aberth a wnaed gan y gweithwyr gwasanaeth cyhoeddus hynny dros y ddwy flynedd ddiwethaf yn ystod y pandemig hwn. A dylem gydnabod eu hymrwymiad a'u gwaith caled dros y cyfnod hwn.

I Lywodraeth Cymru, credaf fod dwy her yn ei hwynebu. Yn gyntaf oll, y model. Credaf mai'r model—y model gofal rhanbarthol—yw'r model cywir, a dyna'r model y mae Llywodraeth Cymru wedi ceisio'i ddilyn drwy gydol fy amser yma. Ac mae'r Aelodau, yn y gwrthbleidiau yn bennaf, bob amser wedi ceisio atal hynny rhag digwydd. Credaf fod problem wirioneddol ynghylch darparu gofal iechyd yn y wlad hon, gan mai'r peth hawsaf yn y byd yw dweud, 'Peidiwch â newid unrhyw beth; peidiwch â chyflawni unrhyw beth newydd'. Ac rydym wedi gweld hynny. Fe'i gwelais fel Aelod dros Ganolbarth a Gorllewin Cymru, fe'i gwelais fel Aelod dros Flaenau Gwent, a gwelais bobl yn codi i wneud areithiau yma heb ddeall realiti'r sefyllfa sy'n wynebu meddygon, nyrsys a staff meddygol ar y wardiau yn yr ysbytai ac yng nghanolfannau iechyd y wlad hon. Ac mae angen i Lywodraeth Cymru ddeall yr hyn y mae'r model rhanbarthol yn ei wneud ar sail polisi, ac nid wyf yn gwbl argyhoeddedig fod Llywodraeth Cymru wedi gwneud hynny bob amser, a bod yn onest. Ac—