Wel, fel y cafodd y pwynt ei wneud ar draws y Siambr, mae Llywodraeth Cymru, ynghyd â Llywodraethau ledled y DU, wedi achub y diwydiant bysiau preifat dros y 18 mis diwethaf, a fyddai wedi mynd i'r wal fel arall o ganlyniad i bandemig y coronafeirws, ac mae rhwymedigaeth ar y diwydiant bysiau i ymddwyn yn gyfrifol gan gydnabod eu bod, mewn gwirionedd, yno i wasanaethu'r cyhoedd.

Mae set gymhleth o drefniadau ar waith ar hyn o bryd, ac wrth gwrs, mae gwahanol rymoedd economaidd yn chwarae eu rhan. Ac nid yw hyn yn beth newydd; mae'n sefyllfa hanesyddol fod gyrwyr Glannau Mersi wedi cael eu talu'n well yn gyffredinol na gyrwyr yn y gogledd. Felly, nid oes ateb syml i hyn, ond yn sicr, ein bwriad, drwy fasnachfreinio, yw y bydd gennym delerau ac amodau cyson ledled Cymru. Yn sicr, nid ydym o'r farn fod masnachfreinio'n ffordd o lastwreiddio hawliau gweithwyr—i'r gwrthwyneb. Ond un peth rydym yn ofalus iawn ohono, ac mae hwn yn bwynt a wnaed i mi gan undeb Unite pan gyfarfûm â hwy, yw y gallai rhai cwmnïau fod yn ceisio cadw costau'n isel ar hyn o bryd er mwyn rhoi mantais gystadleuol i'w hunain pan fydd y masnachfreintiau'n cael eu hysbysebu, ac mae hynny'n rhywbeth y mae angen inni gadw llygad barcud arno a'i gynnwys yn ein trafodaethau ar ôl inni lwyddo i gael y ddeddfwriaeth drwy'r Senedd.