Hoffwn ddiolch i fy nghyfaill, John Griffiths, am godi hyn heddiw ac am ganiatáu munud o'i amser i mi. Mae gan Gasnewydd hanes cyfoethog o gyfrannu at wead chwaraeon Cymru. Mae ein clybiau ar lawr gwlad, fel y rhai y mae John wedi sôn amdanynt, wedi meithrin a chefnogi cymaint o dalent. Hyd yn oed cyn curo'r All Blacks ym 1963, roedd gennym Arthur 'Monkey' Gould, yr ystyrid mai ef oedd seren gyntaf rygbi Cymru a'r byd, ac a oedd yn nhîm yr Invincibles yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg, i rai fel Tony Pulis a Mike Flynn a'u heffaith ar bêl-droed, Christian Malcolm a oedd yn rhedwr o'r radd flaenaf ac sydd bellach yn hyfforddwr o'r radd flaenaf, a Mica Moore a'i llwyddiannau bobsledio. Mae pobl Casnewydd bob amser wedi chwarae eu rhan. 

Yn fwy diweddar, cefais fy nghalonogi'n fawr wrth weld mabolgampwyr Casnewydd yn defnyddio eu llwyfan a'u gwreiddiau i newid meddylfryd ac ysbrydoli ein cymunedau—pobl fel Ashton Hewitt a Leon Brown o'r Dreigiau yng Nghymru. Ar hyn o bryd mae Ashton yn gwneud cymaint i geisio trechu hiliaeth a gwahaniaethu mewn rygbi a chwaraeon yn gyffredinol, ac yn y gymdeithas, ac mae'r ddau chwaraewr yn llysgenhadon balch i'r rhaglen Dyfodol Cadarnhaol, gyda'r nod o ysbrydoli pobl ifanc i gymryd rhan mewn gweithgareddau cadarnhaol ac i efelychu eu cyflawniadau yn y byd chwaraeon. Mae gan Gasnewydd enw da am chwaraeon y gall fod yn falch ohono. Mae cymaint o hynny'n deillio o ymrwymiad a chefnogaeth pobl ar lefel gymunedol. Hir y parhaed.