Rwy'n derbyn y pwynt mai un o'r heriau yw cael yr amser i sicrhau eich bod chi'n gofalu am eich hunan. Mae hynny wedi bod yn heriol iawn. Rydych chi'n iawn hefyd i ddweud bod y profiad o'r ddwy flynedd ddiwethaf ddim ar ben, ac mae ymarferwyr addysg, athrawon a chynorthwywyr hefyd o dan bwysau ar hyn o bryd. Mae hynny'n sicr yn wir. O ran y gefnogaeth bellach, fe fyddwch chi wedi gweld y datganiad bod rhyw hanner o'r ysgolion uwchradd wedi penderfynu dechrau'r cwricwlwm ym mis Medi eleni yn hytrach nag aros tan flwyddyn nesaf, sydd i'w groesawu, wrth gwrs. Mae'n gallu ni i gynyddu lefelau staffio yn sgil COVID—hynny yw, rhyw 1,800 o staff ychwanegol i mewn i'r system—rwy'n credu, yn darparu rhywfaint ychwanegol o gymorth. Ond, wrth gwrs, mae'r anghenion yn uwch hefyd yn sgil y pwysau sydd wedi bod ar fyfyrwyr a disgyblion dros y ddwy flynedd ddiwethaf.

Efallai bydd yr Aelod wedi gweld nôl ym mis Chwefror fe wnes i ddatgan cynllun o gefnogaeth i athrawon dros y misoedd nesaf, o ddechrau'r flwyddyn, i sicrhau eu bod nhw'n teimlo eu bod nhw'n barod ar gyfer mis Medi. Bydd athrawon mewn mannau gwahanol ar y llwybr o deimlo eu bod nhw'n barod, ac rwy'n sicr y bydd llawer yn meddwl eu bod nhw wedi colli'r amser ychwanegol hwnnw i ddarparu ar gyfer mis Medi. Ond, mae lot o waith wedi bod yn digwydd ers cyfnod hir i sicrhau bod yr adnoddau yno a'r hyfforddiant yno. A dyw e ddim yn rhy hwyr; mae lot o gefnogaeth ar gael i sicrhau bod pob un athro yn teimlo'n hyderus i ddysgu'r cwricwlwm newydd ym mis Medi.