Weinidog, rydym ni yng ngogledd Cymru wedi cael llond bol, a dweud y gwir, ar eich clywed yn dweud wrthym na allwn daflu goleuni ar y pethau ofnadwy sy'n digwydd yn ein gwasanaeth iechyd yn y gogledd. A bod yn onest, roedd yr adroddiad heddiw nid yn unig yn siomedig, roedd hefyd yn frawychus. Efallai nad yw'n frawychus i chi, ond mae'n frawychus i'r bobl yn fy etholaeth y mae'r adran achosion brys honno'n eu gwasanaethu. Mae pobl yn fy etholaeth yn dibynnu ar yr adran achosion brys honno, a phan fyddant yn darllen fod problemau ynddi oherwydd diffyg gwelyau, diffyg staff, cofnodion gwael neu gofnodion nad ydynt yn bodoli, diogelwch cleifion yn cael ei roi mewn perygl dro ar ôl tro, cleifion sy'n agored i niwed y dylid eu gweld mewn 10 munud nad ydynt yn cael mynediad at feddyg ymgynghorol neu arbenigwr am chwe awr, cleifion iechyd meddwl hunanladdol yn cael eu rhoi mewn rhannau o ardal aros lle na ellir eu gweld na'u monitro ac sydd weithiau'n diflannu heb i unrhyw un yn yr ysbyty wybod eu bod wedi gadael mewn gwirionedd—. Dyma fwrdd iechyd sydd wedi bod yn destun ymyrraeth wedi'i thargedu neu'n destun mesurau arbennig ar gyfer ei wasanaethau iechyd meddwl ers dros chwe blynedd. Mae'r rhestr yn mynd ymlaen ac ymlaen. Ac os darllenwch yr adroddiad, fe welwch ei fod yn adleisio bron bob adroddiad a ddaeth i sylw'r Senedd tra bûm yn Aelod ohoni, ymhell dros ddegawd, fel y dywedwyd eisoes. Ac a dweud y gwir, mae'n ddrwg gennyf ddweud nad oedd yn syndod i mi, yr adroddiad hwn, oherwydd wythnos ar ôl wythnos, rydym yn gweld cleifion, rydym yn gweld aelodau o'u teuluoedd a'u hanwyliaid, yn ein cymorthfeydd, yn anfon e-byst atom ac ar y ffôn yn dweud wrthym fod problemau yn yr adrannau hyn. Rydym yn eu codi gyda'r bwrdd iechyd a chawn y math o nonsens yr ydych newydd ei roi inni heddiw—eu bod wedi rhoi sylw i'r pethau hyn, fod pethau'n gwella, eu bod wedi cynhyrchu cynllun gwych sydd ar silff yn barod i gael ei weithredu.