Wel, diolch ichi am hynny, ac rwy'n credu ein bod eisoes wedi clywed sut yr ymdrinnir â'r symptomau yn hytrach na gwraidd y broblem. Os caf ddyfynnu Emily unwaith eto? Fe'ch atgoffaf mai dim ond 23 oed yw hi:

'Rwy'n byw mewn poen bob dydd ac yn ceisio ymdopi gystal ag y gallaf. Nid yw pethau'n edrych yn wych gyda fy ffrwythlondeb. Rwy'n gobeithio drwy'r amser am ryw fath o ryddhad. Ond oherwydd bod fy endometriosis wedi cael ei adael i ddatblygu i gyflwr mor ddifrifol, mae fy ngobaith o fyw bywyd normal, di-boen yn fychan. Fy nghyngor i unrhyw fenywod eraill sy'n cael cam yn sgil y bwlch iechyd rhwng y rhywiau yw peidio â chymryd "na" fel ateb. Gwrandewch ar eich corff, a pheidiwch â gadael i unrhyw un wneud i chi feddwl bod y cyfan yn eich pen. Rydych chi'n adnabod eich corff yn well na neb arall. Ymladdwch dros hawl eich corff i gael ei glywed.'