Na wnaf, mae'n ddrwg gennyf, oherwydd mae pobl wedi cael eu cyfle i gyfrannu. Nid ydynt wedi'u hethol ac wrth gwrs, penodir llawer ohonynt yn erbyn argymhelliad a chyngor y comisiynydd penodiadau. Wel, pwy oedd yn rhefru am swyddi i'r bechgyn bum munud yn ôl? Pwy oedd yn rhefru am fargeinion ystafell gefn a choridorau tywyll? A phan ddaw'n fater o gost, gwyddom fod Tŷ'r Arglwyddi yn costio £15 miliwn y flwyddyn i drethdalwyr mewn lwfansau dyddiol yn unig. Nid wyf yn eich clywed yn gofyn 'Faint o feddygon a nyrsys yw hynny?'. Wyddoch chi, mae'r gwaith o adnewyddu Palas San Steffan yn mynd i fod yn y biliynau—mae rhai ffigurau'n dweud hyd at £18 biliwn. Deunaw biliwn o bunnoedd. Mae hynny'n ddeunaw mil o filiynau o bunnoedd. Ac nid yw hynny'n eich poeni, ond eto, pan soniwn am gryfhau democratiaeth Cymru, 'O, na. Na, na, na. Ni allwn gael hynny, mae'n costio gormod. Mae arnom angen refferendwm.' Dewch wir. Mae eich rhagrith yn troi fy stumog yn llwyr.

Iawn, rwy'n mynd i ddweud yr hyn roeddwn i fod i'w ddweud yn awr.