Mae'r pandemig wedi ein gweld yn newid ein harferion dyddiol, gan gynnwys ein gwaith, ein bywydau teuluol a'n bywydau cymdeithasol, cyfnod lle bu aelwydydd ledled Cymru yn ymuno â chynadleddau wythnosol Llywodraeth Cymru i'r wasg, yn awyddus i wybod mwy am y pandemig yng Nghymru a'n hymateb iddo. Mae'r gair 'ein' yn arwyddocaol yma. Rwy'n credu nad gor-ddweud o bell ffordd yw dweud bod pandemig COVID-19 wedi dangos gwerth a phwysigrwydd hanfodol cyfryngau Cymreig cryf, annibynnol.

Fe wnaethom ni weld cipolwg ar botensial Cymru i gyflawni hyn drwy gydol y pandemig, ond dim ond cipolwg oedd y rhain. Roedd ein cyfryngau a'n siopau newyddion yn cystadlu'n barhaus ac yn aml yn cael eu boddi gan allfeydd ledled y DU yn canolbwyntio ar Loegr, gan bwmpio gwybodaeth i Loegr yn unig i'r DU gyfan, naill ai'n anymwybodol neu'n ddifater tuag at yr amrywiadau mewn cyfyngiadau ac ymatebion i'r pandemig gan y gweinyddiaethau datganoledig.

Nid oes ond rhaid i ni gyfeirio at y Diwrnod Rhyddid a gafodd ei chwalu ym mis Gorffennaf y llynedd, gyda dwndwr a gormodiaith arferol Boris. Er iddo gael ei annog i'w gwneud yn glir mai dim ond i Loegr y cafodd y cyfyngiadau eu codi, fe wnaeth e wrthod, gan olygu bod miliynau o bobl yng Nghymru, yr Alban a Gogledd Iwerddon wedi'u gadael yn gwbl ddryslyd. Roedd y newyddion Eingl-ganolog hwn a rhannu gwybodaeth gyhoeddus nid yn unig yn anghyfrifol ac yn fyrbwyll, ond hefyd yn beryglus, gan ei fod yn cael effaith uniongyrchol ar iechyd pobl, ac, o bosibl, ar fywydau.