Diolch, Lywydd. Yr wythnos hon mae'n ddeugain mlynedd ers rhyddhau Ynysoedd Falkland, yn dilyn ymosodiad lluoedd yr Ariannin arnynt ar 2 Ebrill 1982. Rhyddhawyd y diriogaeth dramor Brydeinig fach yn ne Cefnfor Iwerydd gan luoedd Prydain ar 14 Mehefin. Yn ystod y gwrthdaro, bu 26,000 o'r lluoedd arfog yn weithredol yn yr awyr, ar y ddaear ac ar y môr, ac fe wnaethant wasanaethu i amddiffyn sofraniaeth, democratiaeth a rhyddid Prydain.

Roedd llawer o’r personél milwrol dewr hyn, wrth gwrs, yn dod o’n gwlad fach ni yng Nghymru, gyda’r Gwarchodlu Cymreig yn chwarae rhan allweddol yn y gwrthdaro. Fodd bynnag, talodd y gwarchodlu bris uchel am ryddhau'r ynysoedd, gan golli 48 o bersonél a dioddef 97 o anafiadau, mwy nag unrhyw uned Brydeinig arall. Lladdwyd 32 o'r Gwarchodlu Cymreig ar yr RFA Sir Galahad yn unig, pan aeth y llong ar dân ar ôl cael ei bomio gan yr Archentwyr yn Port Pleasant. Cafodd y golygfeydd hynny, wrth gwrs, eu gwylio gydag arswyd gartref a dros y môr.

Cafodd y digwyddiadau ym 1982 effaith gorfforol, feddyliol a gwleidyddol ddofn ar ein gwlad, ac rydym yn dal i deimlo eu creithiau hyd heddiw. Ond y dynion a'r menywod dewr a frwydrodd i ryddhau'r ynysoedd a deimlodd yr effaith honno fwyaf. Collodd cyfanswm o 255 o filwyr Prydain, 649 o filwyr yr Ariannin a thri o sifiliaid yr ynysoedd, pob un ohonynt yn fenywod, eu bywydau. Yr wythnos hon, wrth inni goffáu rhyddhau Ynysoedd Falkand, rhaid inni gofio a pharchu pawb a fu’n rhan o’r gwrthdaro ac yr effeithiwyd arnynt gan y gwrthdaro, yn enwedig y rheini a wnaeth yr aberth eithaf. Rydym yn saliwtio pob un ohonynt.