Yn gyntaf oll, Llywydd, gadewch i mi ddweud hyn, mae Llywodraeth y DU yn amharchus iawn, iawn—amharchus iawn tuag at ddatganoli, amharchus tuag at y Senedd hon—wrth iddi, ddoe, smyglo allan, mewn memorandwm esboniadol, nid hyd yn oed yn y datganiad a wnaethon nhw, eu bwriad i geisio diddymu darnau o ddeddfwriaeth a basiwyd drwy'r ddeddfwrfa hon. Dim gair ymlaen llaw, dim llythyr i ddweud mai dyma yr oedden nhw'n bwriadu ei wneud, ac, oni bai am lygaid barcud pobl yn edrych i weld beth yr oedden nhw'n bwriadu ei wneud, yna ni fyddem yn gwybod amdano heddiw, na fyddem ni? 

Edrychaf ar feinciau'r Ceidwadwyr. Does dim byd nad ydyn nhw'n fodlon ei amddiffyn, nac oes, os daw allan o San Steffan? Maen nhw'n barod i amddiffyn Llywodraeth y DU yn datgan ei bwriad heb ddangos y parch lleiaf drwy adael i'r rhai yr effeithir arnyn nhw wybod beth yw eu bwriadau. Cawson nhw eu cyfle, Llywydd. Pasiodd y darn hwnnw o ddeddfwriaeth drwy'r Senedd. Gallen nhw fod wedi'i gyfeirio at y Goruchaf Lys pe baen nhw'n teimlo ei fod mewn unrhyw ffordd y tu hwnt i bŵer ac awdurdod y Senedd hon. Fe wnaethon nhw ddewis peidio â gwneud hynny. Y rheswm pam y maen nhw'n ei adfer nawr—mae'n rhan o'u hymagwedd filain tuag at undebau llafur, ac mae'n rhan o'u hagenda o amarch o ran datganoli.