Diolch yn fawr iawn, Jenny Rathbone. Rwy'n credu bod hyn yn symud ymlaen yn rhannol, yn ogystal â'r hyn yr wyf eisoes wedi'i ddweud, i'n hymgyrchoedd a'n cyfathrebu. Felly, mae hyn yn ymwneud â sut yr ydym yn herio agweddau cymdeithasol i atal trais yn erbyn menywod, dynion a phlant rhag digwydd yn y lle cyntaf. Felly, yr ymgyrch Byw Heb Ofn—mae hynny'n parhau i godi ymwybyddiaeth o stelcian, aflonyddu, cam-drin a thrais yn erbyn menywod ym mhob agwedd ar fywyd. Mae'n rhaid i hyn dreiddio i bob agwedd ar fywyd. Hefyd, wnes i ddim ymateb i'r cwestiwn am stelcian mewn gwirionedd. Mae'r ffaith bod menywod yn symud i'r amgylchfyd cyhoeddus—. Byddaf bob amser yn cofio y llynedd neu pan oeddem yn trafod llacio'r cyfyngiadau symud, ac fe wawriodd arnom nad oedd menywod yn ddiogel; nid oedden nhw'n teimlo'n ddiogel yn rhedeg ar eu pennau eu hunain, ac mae mor bwysig iddyn nhw wneud yr ymarfer hwnnw. Dylai menywod fod yn ddiogel wrth redeg y tu allan mewn mannau cyhoeddus, i gerdded drwy fan cyhoeddus, dylen nhw fod yn ddiogel yn y nos. Ac mae stelcian yn drosedd wrthun. Cefais gyfarfod â chomisiynwyr yr heddlu a throseddu ynglŷn â stelcian a sut ydym ni'n codi mwy o ymwybyddiaeth o hyn. Ac, mewn gwirionedd, mae'r ymgyrch Byw Heb Ofn yn ymestyn i edrych ar yr holl amgylchfyd cyhoeddus o ran mynd i'r afael â'r materion hyn. Felly, mae'n mynd i effeithio ar bob agwedd ar fywyd, oherwydd rydym yn ymestyn o'r cartref i'r amgylchfyd cyhoeddus. Ac, wrth gwrs, bydd hynny'n cynnwys nid yn unig y man cyhoeddus, y stryd, trafnidiaeth, ond hefyd y gweithle, gan weithio'n agos iawn gyda'n hundebau llafur, y bu ganddyn nhw ran flaenllaw o ran mynd i'r afael â hyn yn y gweithle.