Ni fyddwn yn disgrifio'r sefyllfa yn y ffordd honno, Tom. Yr hyn y byddwn yn ei ddweud, yn sicr—os caf ateb eich pwynt cyntaf yn gyntaf—yw bod mynd i Seland Newydd yn brofiad gwerthfawr iawn, ac rwyf wedi cwblhau adroddiad eithaf manwl ar yr hyn a wneuthum pan oeddwn yno. Credaf ei bod yn hynod bwysig cefnogi tîm y menywod pan oeddent allan yno, ar ôl sicrhau eu lle yng nghwpan y byd, a chwarae ar lwyfan rhyngwladol, ac roedd yn bwysig ein bod yn gwneud hynny. Rydym yn cefnogi tîm y dynion pan fônt yn chwarae yng nghwpan y byd, ac mae’n gwbl briodol ein bod yn cefnogi tîm y menywod yn yr un ffordd.

Ond nid er mwyn gwylio'r rygbi yn unig y buom allan yno. Aethom allan yno i ymgysylltu â nifer o sefydliadau ynghylch cyfranogi mewn chwaraeon, yn enwedig ymhlith menywod, ond cyfranogiad ehangach hefyd. A phan gynhaliodd y pwyllgor diwylliant ymchwiliad diweddar i gyfranogiad mewn chwaraeon—pwyllgor rydych yn aelod ohono, a bydd yr adroddiad hwnnw'n dod i lawr y Senedd cyn bo hir—roedd un o'r sefydliadau neu un o'r cynlluniau a grybwyllwyd yn yr ymchwiliad hwnnw, yn dod o Seland Newydd, sef Active Me. A manteisiais ar y cyfle i gyfarfod ag Active Me pan oeddwn yno, gan fod y gwaith a wnânt yn ymwneud â chyfranogiad a gweithgarwch corfforol, ac mae ganddynt gynllun yno sy'n cael ei ariannu ar fath o sail deirochrog rhwng meysydd iechyd ac addysg a Sport New Zealand ac ati. Ac er bod hwnnw'n gynllun llwyddiannus iawn, a'i fod wedi cyflawni'r math o ystadegau rydych yn sôn amdanynt, nid yw mor wahanol â hynny i beth o'r gwaith rydym eisoes yn ei wneud. Ond yr hyn rwyf wedi’i wneud, a’r hyn rwy’n bwriadu ei wneud, yw cael sgyrsiau pellach gyda Chwaraeon Cymru i weld beth arall y gallwn ei ddysgu o brosiect Active Me, a gweld sut y gellir datblygu hynny, fel y gallwn sicrhau gweithgarwch a chyfranogiad llawer mwy cydlynus, yn enwedig ymhlith plant.