Rwy'n credu, mewn gwirionedd, fod y pandemig wedi gwneud pethau'n anos. Rwy'n credu ei fod wedi gwthio llawer o grwpiau teuluol a chymunedol yn ôl lle roedd menywod yn ymgymryd â mwy o rôl gofalu a llai o'r rôl gweithgarwch economaidd. Mae hynny wedi mynd â ni'n ôl. Yn fy nheulu fy hun, bu'n rhaid i ni wynebu heriau go iawn ar y pryd gydag addysgu gartref, ond roedd yn rhan o fy ngwaith i wneud rhywfaint o hynny hefyd. Ni allwn ddweud, 'Mae fy swydd i'n bwysicach na swydd fy ngwraig, felly mae angen iddi hi ofalu am ein mab.' Mae e'n fab i minnau hefyd. Ac felly, mewn gwirionedd, mae'n ymwneud â sut rydym yn rhannu'r cyfrifoldebau hynny, ond rwy'n cydnabod bod y sefyllfa ehangach wedi ei gwneud hi'n anos.

Rwy'n credu mai dyma un o'r pwyntiau a wnaeth Sioned Williams ynghylch cydnabod rhai o'r heriau mewn perthynas ag effaith wahaniaethol yr argyfwng costau byw yn ogystal â'r pandemig. A'n her go iawn yw deall beth yw'r naratif a beth yw'r broblem, hefyd beth yw'r ysgogiadau sydd ar gael i ni. Heb os, bydd y newidiadau a gaiff eu gwneud yfory yn cael effaith. Oherwydd y realiti anochel, os ydych am weld symud yn ôl mewn perthynas â budd termau real y cymorth a roddir i deuluoedd drwy'r system dreth a budd-daliadau, yw y bydd yn gwneud hyn yn anos a bydd yn fynydd mwy i'w ddringo. Felly, bydd arweinyddiaeth, ond hefyd dewisiadau, a phwy rydym yn gweithio gyda hwy, yn rhannau hanfodol o wireddu hyn, yn hytrach na'i fod yn rhywbeth rydym ond yn siarad amdano'n unig a dweud ein bod i gyd wedi ymrwymo iddo mewn egwyddor.