Diolch, Lywydd. Rwyf am godi pwynt o drefn am yr ymddygiad a welsom yn y Siambr hon ychydig funudau yn ôl—ymddygiad a achosodd i un o fy nghyd-Aelodau deimlo cymaint o fygythiad nes y bu'n rhaid iddi symud oddi wrth yr unigolyn hwnnw. A hefyd roedd yr un ymddygiad yn dangos amarch enfawr i chi fel Cadeirydd y sefydliad hwn, ac felly i'r sefydliad ei hun.

Rwyf wedi bod yma ers dros 15 mlynedd, ac rydych chi wedi bod yma ers llawer mwy na hynny, ac nid wyf erioed wedi tystio i ymddygiad o'r fath yn y Siambr. Ni allaf ond gobeithio, ac rwy'n siŵr y bydd pawb yn cytuno, na chaiff hyn ei ailadrodd byth. Mae'n weithle, a phan fo pobl yn teimlo dan fygythiad yn sgil ymddygiad eraill yn eu gweithle, yn enwedig pan fo'n Siambr etholedig ac yn swyddfa'r Senedd, rwy'n credu ei fod yn destun pryder mawr.

Felly, diolch ichi am ganiatáu i mi wneud y pwynt o drefn. Gobeithio bod yr unigolyn yn myfyrio o ddifrif ar ei ymddygiad. Rwy'n gwybod eich bod wedi gofyn am ymddiheuriad. Mae'r ymddiheuriad, rwy'n credu, yn ddyledus i bawb a dystiodd i hynny, ond nid yn lleiaf i'r unigolyn a deimlai dan gymaint o fygythiad ac mor ofidus o'i herwydd. Diolch.