Rwy'n cytuno'n llwyr. Wyddoch chi, mae pobl yn ffraeo hefyd, felly o bryd i'w gilydd ni fydd pobl eisiau mynd yn ôl i hyb cymunedol X, oherwydd bod angen iddynt symud i rywle arall.

Mae pethau bendigedig yn cael eu gwneud gan y sector gwirfoddol, boed yn Rubicon Dance yn fy nghymuned, rhywbeth o'r enw Rhythms Free Dance yng Ngogledd Caerdydd, sy'n darparu ar gyfer pobl ag anawsterau dysgu—i gyd yn rhad ac am ddim i bobl sydd ag anawsterau dysgu—neu'r cyfarfodydd Cyfeillion a Chymdogion sy'n digwydd ledled Cymru, yn sicr yn fy nghymuned i, sef lle gall pobl fynd i siarad mewn ffordd strwythuredig. Maent hefyd yn cynnig trafodaethau i bobl sy'n ddysgwyr Saesneg, sy'n wych, i wella eu Saesneg yn ogystal ag adrodd o lle maent wedi dod a sut maent yn teimlo am y byd. Mae Gweithdai Crochenwaith Caerdydd yn cydweithredu â Platfform, Gofal yn flaenorol, i alluogi pobl i weithio drwy eu trallod meddwl drwy eu dwylo, ac rwy'n credu bod hynny'n hollol wych.

Yn fwy na dim, yn y gymuned rwy'n ei chynrychioli, grwpiau crefyddol sydd wedi gwneud y rhan fwyaf o'r gwaith caled mewn perthynas â'r agwedd bwysicaf a mwyaf pryderus o'r argyfwng costau byw. Mae yna rai cymunedau crefyddol wedi parhau i gynnal banciau bwyd wythnosol neu bantrïau i wasanaethu'r llwglyd a'r newynog. Ni all y rhain oroesi oni bai ein bod yn cael cymorth gan bobl sy'n well eu byd nad oes angen iddynt feddwl o lle y daw'r pryd nesaf. Byddant dan ormod o bwysau, oherwydd mae'r tlodion yn llai abl i gyfrannu at yr elusennau hyn bellach, ac felly mae angen i'r cyfoethog a'r rhai sy'n well eu byd sefyll mewn undod â'r bobl eraill sy'n wynebu cymaint o anawsterau yn y cyfnod anodd hwn. Rwy'n teimlo bod hyn yn rhywbeth y mae angen i bawb ohonom feddwl amdano, ym mhob agwedd ar y cymunedau a gynrychiolwn.