Yn bendant. Mewn gwirionedd, mae Cymru'n un o 10 gwlad yn unig yn y byd lle mae rasio milgwn masnachol yn dal i ddigwydd yn gyfreithlon. Mae'r gamp, fel y'i gelwir, wedi'i gwahardd yn y rhan fwyaf o daleithiau'r Unol Daleithiau, 42, a rhoddwyd diwedd ar rasio mewn gwledydd fel De Affrica, Jamaica ac Ynysoedd y Philipinau.

Nawr, rwy'n credu bod y pryderon yn y lle cyntaf yn ymwneud â'r trac annibynnol hwn sydd bellach am ddod yn drac ardystiedig drwy drwydded gan Fwrdd Milgwn Prydain. Ac wrth gwrs, nodwyd y bydd nifer y rasys yn cynyddu i bedair ras yr wythnos—mwy o gŵn, mwy o botensial. Ac mae'n ofnadwy clywed eu bod eisoes yn adeiladu nifer o gytiau cŵn sy'n—. Wel, mae'n fy ngofidio.

Nawr, mae gennyf bryderon am argymhelliad 3, Gadeirydd. Mae'n ymwneud â chludo cŵn. Rwy'n credu ei bod yn bwysig iawn ein bod yn gwahaniaethu rhwng sefyllfa cŵn sy'n teithio drwy Gymru i rasys a'r llu o ddibenion dilys y gellir cludo cŵn ar eu cyfer. Yr un rhan sy'n gwanhau'r adroddiad hwn yn fy marn i yw argymhelliad 5, sy'n agor y drws ar archwilio chwaraeon eraill sy'n gysylltiedig ag anifeiliaid. Gallai hyn effeithio ar ebolgampau, sioeau cŵn, neidio ceffylau, ac unrhyw weithgareddau eraill sy'n cynnwys anifeiliaid, ac rwy'n siŵr fod rhai o'r rheini—roeddwn yn arfer cystadlu mewn ebolgampau—[Torri ar draws.]