Mae’r Aelod yn honni nad yw Ewrop wedi cynnig gobaith—yr hyn y mae Ewrop wedi’i gynnig yw’r cyfnod hiraf o heddwch parhaus yn hanes y cyfandir. Mae wedi cynnig gobaith ac mae wedi sicrhau heddwch a ffyniant ledled y cyfandir. Byddai pleidleisio dros adael Ewrop yr wythnos nesaf yn sicr yn peryglu’r diwydiant dur yng Nghymru a’r DU. Efallai na fydd yr Aelod yn dymuno fy nghredu, ond dylai gredu Tata eu hunain sy’n dweud, ac rwy’n dyfynnu’n uniongyrchol:

‘Yr UE yw ein marchnad allforio fwyaf o bell ffordd, gyda thros draean o’n dur yn y DU yn mynd yno, ac nid yw hynny’n cynnwys y dur sy’n mynd drwy ein cwsmeriaid, felly mae mynediad i’r farchnad honno’n hanfodol i’n busnes’.

Pe bai’r DU yn gadael yr UE a’n bod yn gosod rheolau i ni ein hunain, mae’n debygol y byddai’n dal i fod angen i ni gadw at reolau’r UE i fynd i mewn i’r farchnad honno. Y gwahaniaeth: ni fyddai gennym lais mwyach yn y modd y cânt eu llunio neu eu cymhwyso. Mae’r UE yn ffynhonnell o arian ar gyfer y sector busnes yn y DU, cyllid ar gyfer gwelliannau amgylcheddol, datblygu seilwaith, ac ymchwil a datblygu. A fyddai’r Aelod heddiw yn dymuno dweud wrth weithwyr dur y byddai’n dymuno peryglu eu swyddi a’u dyfodol i bleidleisio dros adael Ewrop yr wythnos nesaf?