Byddaf mor gyflym ag y gallaf ar hyn. Rydym yn clywed, er yn anecdotaidd, mai un o'r rhwystrau i recriwtio a hyfforddiant yng Nghymru yw’r camargraff braidd yn anffodus hwn bod yn rhaid ichi allu siarad Cymraeg i weithio yn y GIG yng Nghymru. Ond un o flaenoriaethau’r Llywodraeth—ac un yr wyf yn cytuno â hi—yw bod angen i unigolion allweddol o fewn gofal sylfaenol proffesiynol allu siarad Cymraeg er mwyn cynnig gwasanaeth i'r bobl hynny y maent yn eu gwasanaethu. A allwch chi ddweud wrthyf sut y bydd recriwtio a hyfforddi’r rhain, ni waeth o ble yn y byd y maent yn dod, yn sicrhau digon o sgiliau siarad Cymraeg ymhlith unigolion allweddol fel y gallant o leiaf gyfathrebu â phlant ifanc, unigolion ag anawsterau dysgu a phobl â dementia? Rwy’n sylweddoli y gallai fod gennych uchelgeisiau ehangach ar gyfer y sylfaen sgiliau yn ei chyfanrwydd, ond ar gyfer y tri grŵp unigol hynny o bobl, pa bwyslais ydych chi’n ei roi ar y rheini o fewn eich hyfforddiant?