Diolch, Lywydd, ond mae’n rhaid i mi ddweud, nid yw hwn yn newyddion da. Fel rŷch chi wedi cyfeirio ato eisoes, rŷch chi’n hynod siomedig—a allaf i jest ddatgan fy mod i’n hynod, hynod siomedig? Fe wnaethoch chi gyfeirio yn eich ateb blaenorol nad oedd rhai ohonom ni yma yn y Cynulliad diwethaf—roeddwn i yma yn y Cynulliad cyn diwethaf, a gallaf eich sicrhau chi, roeddem ni’n trafod problemau’r M4 bryd hynny. Roeddem ni hefyd, gyda llaw, yn trafod yr angen i drydaneiddio’r rheilffordd i Abertawe—nid oes yna ddim byd yn symud ymlaen yn y lle yma.

Rwy’n deall y cyhoeddiad, ond pam mae’n rhaid dilyn Llundain? Esboniwch i mi a phawb arall a oedd yn styc mewn ciw ar yr M4 rownd Casnewydd y bore yma: pam mae’n rhaid aros am benderfyniad o Lundain sydd wedi glanio ar eich desg yn ddisymwth a nawr mae’n rhaid i chi ymateb drwy oedi? Pam mae’n rhaid dilyn lein Llundain ar hyn? Ac, yn y bôn, sut y gwnaeth hyn ddigwydd? Yn y bôn, sut digwyddodd hyn? Mae pobl yn dweud wrthym ni—sydd eisiau Cymru annibynnol—ein bod ni’n gryfach am ein bod ni’n sownd i Loegr, achos mae yna gydweithio ac mae’r ddwy Lywodraeth—un pen i’r M4 a’r pen arall i’r M4—yn cydweithio, cydlynu, a phob math o ‘gyd-’ arall. Wel, yn amlwg, nid yw hynny’n digwydd. Mae’n rhaid i chi ofyn, felly: sut ydym ni’n elwa o fod yn sownd i Loegr? Dyna’r math o—.

Mae emosiynau yn rhedeg ychydig bach yn uchel pan fyddwch chi’n cael penderfyniad fel hyn. Mae pobl wedi bod yn disgwyl blynyddoedd am welliant, i rywbeth gael ei wneud i’r M4. Rwy’n gwybod, eich llwybr du chi—wrth gwrs, fuasai yna ddim pres ar ôl petasem ni’n mynd ar ôl hynny—y llwybr glas, ac, wrth gwrs, mae gennych chi adolygiad. Gallech chi feddwl y buasai’r adolygiad hwnnw’n edrych i mewn i’r holl bwysau a sut i fesur pethau ac na fyddai angen oedi rhagor. Mae pobl wedi bod yn aros ac aros am flynyddoedd.

Wrth basio, fel plaid, fe wnaethom ni gyhoeddi ein comisiwn seilwaith cenedlaethol Cymru ddoe. Rwy’n gwybod ein bod wedi cytuno ar NICW, ond mae’n rhaid imi ddweud rwy’n credu bod ein NICW ni’n gryn wahanol i’ch NICW chi, ac rydym ni eisiau gweld corff pwerus sy’n gallu cael buddsoddiad, denu ariannu, gweithredu a chynllunio, a gweithredu hyd braich oddi wrth y Llywodraeth ac yn aros yn y sector gyhoeddus—buasai’n gallu trefnu a darparu isadeiledd fel M4 newydd ar ba bynnag lwybr y mae pawb yn cytuno arno yn y pen draw. Mae’n amser i weithredu.

Fel rydw i’n ei ddweud, mae yna oedi ac mae nifer o bethau sydd ddim wedi cael eu gwneud dros y blynyddoedd, megis mynd i’r afael â’r M4 rownd Casnewydd, megis trydaneiddio’r rheilffordd i Abertawe. Nawr, fedrwn ni drin a thrafod, mi allwn ni feio pwy bynnag arall ochr draw i’r M4, ond o’ch ochr chi, rydych chi’n credu ein bod ni’n gryfach gan fod yn rhaid gwrando ar Lundain. Buaswn i’n anghytuno efo chi ar hynny. Rwy’n credu y buasai’n well i ni afael yn y busnes ein hunain a mynd amdani, ond, wrth gwrs, rydych chi’n perthyn i wahanol weledigaeth i fi yn fanna. Ond esboniwch i fi sut mae’r trefniant presennol yma yn ein cryfhau ni, pan fo’n pobl ni yng Nghymru yn dal i aros i bethau digwydd. Diolch yn fawr.