Mae fy mhrofiad o waith wedi cael ei gyffwrdd gan awtistiaeth. Fel darlithydd prifysgol, roeddwn yn dysgu myfyriwr a dreuliodd ddosbarth cyfan yn edrych ar sgrîn cyfrifiadur heb roi unrhyw sylw i mi, ac rwy’n cofio bod hyn wedi codi fy ngwrychyn. Ar ddiwedd y sesiwn, cyn i mi allu siarad â’r myfyriwr mewn gwirionedd, daeth ataf a dweud, ‘Roeddwn i’n gwerthfawrogi eich addysgu chi heddiw’n fawr, ond mae angen i chi wybod bod gennyf syndrom Asperger a’r ffocws ar sgrîn fy nghyfrifiadur yw sut rwy’n canolbwyntio ac yn dileu peth o’r sŵn sy’n digwydd yng ngweddill y dosbarth’. Fe wnaeth argraff fawr arnaf ac effeithio’n sylweddol arnaf fel darlithydd prifysgol. Felly, mae’r ddadl hon heddiw, rwy’n teimlo, yn un hynod o bwysig.

Fel Aelod newydd, rwyf wedi sylwi bod dadleuon diwrnod y gwrthbleidiau’n tueddu i gyflwyno cynigion mewn termau syml iawn—a ydym o blaid neu yn erbyn rhywbeth—ac rwy’n teimlo nad yw’r cynnig hwn yn adlewyrchu’r gwirioneddau cymhleth sy’n bresennol yn ein hetholaethau, ac yn sicr mewn rhai o’r achosion rwyf wedi eu gweld yn fy etholaeth i. Felly, os mai diben y cynnig yw creu trafodaeth ehangach, ddyfnach a mwy ystyriol yn y Siambr hon, yna rwy’n gobeithio y gallaf gyfrannu ati. Pa un a oes angen deddfwriaeth benodol, hoffwn ystyried hynny. Sylwaf yn y cynnig fod gofyn i ni ystyried ac ymrwymo i ddeddfwriaeth benodol yn y pum mlynedd nesaf, ond rwy’n dal yn ansicr ynglŷn â beth yn union y gallai deddfwriaeth ei gynnwys. Gwrandewais yn astud iawn ar Mark Isherwood, a soniodd am rai pryderon difrifol iawn. Soniodd am y loteri cod post, gwasanaethau anweledig a chysondeb cymorth, a dadleuodd fod y pethau hyn yn arwain at ddyletswydd statudol arnom i ymyrryd. Fe soniodd—[Torri ar draws.] Iawn, wrth gwrs.