Mae'r rhan fwyaf o'r pwyntiau yr oeddwn yn dymuno eu gwneud eisoes wedi'u crybwyll, ond rwyf yn awyddus i ddweud ychydig am y strategaeth toiledau cyhoeddus. Rwyf yn pryderu am ba mor bell y byddwn yn gallu symud ymlaen o ran y cyflenwad gwirioneddol o doiledau cyhoeddus gan y Bil ac rwyf yn credu bod hwn yn fater iechyd cyhoeddus pwysig dros ben. Cefais ymweliad yn fy etholaeth yr wythnos diwethaf gan etholwr 92 mlwydd oed sydd eisiau dechrau ymgyrch i gael toiledau cyhoeddus, gan fod y toiledau cyhoeddus olaf yn yr Eglwys Newydd bellach wedi eu cau, yn dilyn cau y toiled cyhoeddus yn Rhiwbeina. Mae hyn yn golygu bod llawer o bobl oedrannus ac anabl nad ydyn nhw’n mynd allan, oherwydd nad ydyn nhw’n gallu defnyddio'r toiled. O ran y cynlluniau sydd wedi eu cyflwyno, fel mynd i mewn a defnyddio'r toiledau yn y dafarn neu'r caffi—dywedodd eu bod wir yn anfodlon gwneud rhywbeth o’r fath oherwydd eu bod yn teimlo’n annifyr yn mynd i mewn i dafarn neu gaffi, hyd yn oed os oes hysbysiad ar y ffenestr yn dweud eu bod yn fodlon i bobl ei ddefnyddio.

Felly, roeddwn i’n meddwl tybed sut y byddai bod â strategaeth yn symud pethau ymlaen, a'r pwynt arall yr oeddwn eisiau ei wneud, mewn gwirionedd, oedd am bobl gyda phlant ifanc hefyd—mae'n bwysig iawn eu bod yn gallu cael mynediad i doiledau cyhoeddus. Felly, rwyf yn credu ei fod yn fater iechyd cyhoeddus hanfodol, ac rwyf yn meddwl tybed sut y gallwn symud hyn ymlaen mewn gwirionedd drwy fod â strategaeth.