Michelle, roeddwn i wedi gobeithio fy mod wedi ei gwneud yn glir iawn yn fy natganiad agoriadol ac yn fy atebion dilynol i gydweithwyr ar draws y Siambr nad yw'r canlyniadau hyn yn ddigon da. Does dim amheuaeth am hynny. Dylid nodi hefyd bod yr OECD, heddiw, wedi cyhoeddi rhybudd llym i wledydd beidio â throi at fathau o systemau addysg mwy detholiadol. Gyda phob parch i’ch cyfraniad, byddaf yn dilyn cyngor yr OECD.

Gadewch inni fod yn gwbl glir: mae awgrymu nad ydym yn gwahaniaethu ein haddysgu yn yr ysgol i addasu i wahanol anghenion plant yn dangos nad ydych yn deall yr hyn sy'n digwydd yn ein hystafelloedd dosbarth gorau. Mae athrawon da yn gwybod bod angen iddynt wahaniaethu eu gwersi. Maen nhw’n cynllunio yn y ffordd honno, maen nhw’n darparu eu gwersi yn y ffordd honno, ac maen nhw’n gwneud yn siŵr bod pob plentyn yn perfformio hyd eithaf ei allu absoliwt. Nawr, mae hynny’n digwydd yn ein hysgolion gorau; ond os ydym yn onest, nid yw'n digwydd yn gyson ym mhob un o'n hysgolion, a dyna beth mae angen inni ei wneud i sicrhau ein bod yn gwneud cynnydd. Dyna pam y byddwn yn cyflwyno safonau addysgu newydd ar gyfer y proffesiwn yn ystod gwanwyn y flwyddyn nesaf.

Rydych yn dweud nad ydym ni eisiau cyffredinedd, ac rwyf yn cytuno’n llwyr â chi. Nid wyf yn fodlon â chyffredinedd yn ein system. Nid wyf yn credu, fel y mae rhai’n ei ddweud, bod digonol yn ddigon da. Nid yw. Ac nid oes gennyf amser i bobl sy'n meddwl eu bod wedi meistroli eu gwaith. Mae pob athro—pob athro da—yn gwybod y bydd yn well athro yfory nag yr oedd heddiw, oherwydd dylai mai’r disgybl mwyaf yn yr ystafell ddosbarth yw’r athro ei hun, yn myfyrio’n barhaus ar ei arferion, yn edrych ar yr arfer gorau rhyngwladol, yn dysgu technegau newydd a sgiliau newydd, ac yn ymgorffori hynny yn ei waith. Dyna’r addysgu gorau, a dyna beth fydd ein safonau addysgu yn ei ddisgwyl gan y proffesiwn.

Rydych yn dweud bod angen cystadleuaeth arnom. Rwy'n awgrymu bod angen cystadleuaeth arnom fel y mae arnaf i angen twll yn fy mhen. Er, ar ôl heddiw—. [Chwerthin.] Gadewch imi fod yn gwbl glir: rydym yn gwybod bod systemau addysg gorau’r byd yn dibynnu ar system o hunan wella a chydweithio a chydweithredu ar draws y proffesiwn. Nid yw ein hysgolion gorau a’n hathrawon gorau yn cadw’r arfer hwnnw iddynt hwy eu hunain oherwydd eu bod yn ofni y bydd rhywun yn gwella ac yn eu goddiweddyd mewn tabl cynghrair; maent yn rhannu'r arfer gorau hwnw. Maen nhw’n rhannu’r syniadau da hynny, ac maent yn gwneud hynny gan wybod y gallant fod yn hael â’u sgiliau ac yn hael â’u hamser, ac nad oes rhaid iddynt boeni am gael eu goddiweddyd gan neb. Mae angen i'n hysgolion gydweithredu, nid cystadlu, oherwydd bydd gwneud hynny’n gwella’r safonau i bawb.