Wrth gwrs, mae symudiadau yng ngwerth arian yn un o’r effeithiau sy’n deillio o hynny. Mae’n ddoniol nad oedd wedi’i ystyried yn ffactor gan y rhai a oedd yn rhagweld gwae. Efallai y gallech ddweud wrthym pa Jeremy Corbyn oedd yn iawn ddoe, yr un sy’n dweud ei fod am weld mewnfudo dan reolaeth neu’r un a ddywedodd ei fod wedi ymrwymo i sicrhau bod rhyddid i symud yn parhau?

Mae gwledydd ledled y byd fel Tsieina ac Awstralia yn archwilio sut i fasnachu mwy gyda ni ar ôl i ni adael yr UE. Ddoe, clywsom gan gadeirydd pwyllgor cysylltiadau tramor Senedd yr Unol Daleithiau y byddai cytundeb masnach rhwng yr Unol Daleithiau a’r DU yn flaenoriaeth.

Dangosodd datganiad yr hydref y Canghellor arbediad o £11.6 biliwn yn y cyfraniad net yn 2019-20, ar ôl i ni adael yr UE. Mae astudiaeth Civitas newydd wedi canfod, er y byddai angen i Lywodraeth y DU ddarparu bron i £9 biliwn o gymorth i fusnesau i ymdopi ag effaith methu â sicrhau cytundeb masnach â’r UE yn sgil Brexit, byddai’r gost yn cael ei thalu gan dariffau ar allforion cyfatebol o’r 27 gwlad sy’n parhau’n aelodau o’r UE i’r DU. Mae hyn yn atgoffa arweinwyr yr UE yn glir am yr angen i gychwyn trafodaethau Brexit gyda’r nod o sicrhau canlyniad sydd o fudd i bawb.

Fel y dywedodd is-lywydd yr NFU ar Ynys Môn ddydd Iau diwethaf:

Rydym yn mynd i adael yr UE ac mae’n rhaid i ni uno a symud ymlaen—rhaid i ni weld hyn fel cyfle yn hytrach na bygythiad.

Ac fel y dywedodd y Prif Weinidog ddydd Sul:

Rydym yn gadael. Rydym yn dod allan. Nid ydym yn mynd i fod yn aelod o’r UE rhagor... Felly, y cwestiwn yw beth yw’r berthynas iawn i’r DU ei chael gyda’r Undeb Ewropeaidd pan fyddwn ar y tu allan.