Diolch, Lywydd. Rwy’n cynnig y gwelliant, yn amlwg, yn ein henw, sy’n nodi ein safbwynt cyson, sef: o’r modelau sy’n cael eu hystyried ar hyn o bryd, opsiwn Ardal Economaidd Ewropeaidd (AEE)/Cymdeithas Masnach Rydd Ewrop (EFTA) yw’r un sy’n cynnig y budd cenedlaethol economaidd gorau i Gymru.

Mae gennyf ymlyniad athronyddol ac emosiynol i’r syniad o fod yn Gymro Ewropeaidd, ond hoffwn gael y ddadl hon heddiw ar lefel nad yw’n cyrraedd y dwymyn emosiynol y mae’r dadleuon hyn weithiau’n digwydd ynddi, am ei fod yn flinedig ac nid yw’n taflu cymaint â hynny o oleuni ar bethau, ac edrych ar y ffeithiau economaidd yn unig, oherwydd credaf fod llunio rhagolygon yn y cyd-destun cythryblus hwn bron yn amhosibl. Yn bendant nid yw’n wyddoniaeth. Gallaf ddeall y lefel o amheuaeth yn iawn, yn enwedig ar y meinciau gyferbyn, o ran y rhagolygon, sydd wedi bod yn ddieithriad, wrth gwrs, i gyfeiriad negyddol, ac os ydych yn symud yn y sbectrwm tuag at Brexit caletach, maent yn mynd yn fwy negyddol hyd yn oed. Ond rwy’n barod i dderbyn, yn y tymor hir, y bydd economi’r DU yn llwyddo i wrthsefyll unrhyw storm. Yn y tymor hir, wrth gwrs, fel y dywedodd Keynes, rydym i gyd yn farw. Rwy’n meddwl mai’r broblem arbennig sy’n ein hwynebu yw na fydd wedi’i ddosbarthu’n gyfartal—y gallu i ymaddasu mewn ymateb i’r heriau ac efallai na fydd y cyfleoedd newydd yn sgil Brexit wedi’u dosbarthu’n gyfartal ar draws y DU. Ac mae yna sectorau penodol a thiriogaethau penodol sy’n wynebu heriau penodol: Gogledd Iwerddon, yn amlwg, oherwydd ei lefel uchel o integreiddio gydag economi’r Weriniaeth. Yn eironig, yn y cyd-destun hwn, mae Dinas Llundain yn wynebu heriau penodol yn ymwneud ag a fydd ganddi hawliau mynediad drwy basbortio ac yn y blaen. Ac yna buaswn yn dweud bod casgliad o economïau sy’n seiliedig ar weithgynhyrchu, hen economïau gweithgynhyrchu, yn arbennig, sydd â chwmnïau amlwladol mawr ynghlwm wrth sectorau sydd â chadwyni cyflenwi global iawn, yn enwedig y sector modurol, a byddai awyrofod yn enghraifft arall; nid yw electroneg yr un mor berthnasol i economi Cymru, ond mae’r ddau sector arall yn bwysig tu hwnt. A dyna pam y buaswn yn dweud, beth bynnag yw eich barn am y rhagolygon macroeconomaidd ar draws y DU gyfan, mae Cymru’n wynebu heriau difrifol iawn os nad ydym o fewn y farchnad sengl.

O ran y sefyllfa wirioneddol, Cymru sydd â’r gyfran uchaf o’i hallforion yn mynd i’r Undeb Ewropeaidd, o gryn dipyn: 67 y cant yn 2015. Mae dros ddwy ran o dair o’n hallforion yn mynd i’r UE—o nwyddau. Y cyfartaledd ar gyfer y DU yw 48 y cant. Y nesaf yw gogledd-ddwyrain Lloegr, gyda 58 y cant. Ni yw’r rhan fwyaf UE-ddwys, o ran ein hallforion, o holl economïau’r Deyrnas Unedig, ac felly hoffwn apelio ar yr Aelodau gyferbyn: mae Cymru yn achos arbennig. Mae ganddi set unigryw o ffactorau sy’n arwain Plaid Cymru—[Torri ar draws.] Iawn, rwy’n falch o ildio.