Diolch yn fawr iawn i bawb sydd wedi cymryd rhan yn y ddwy ddadl y prynhawn yma: y ddadl y clywsom y Gweinidog yn siarad amdani yno, am arian cyffredinol, a’r ddadl a gyflwynwyd gennym i’r Cynulliad yn gynharach mewn gwirionedd, am gyllid uniongyrchol drwy Gronfa’r Teulu i rai o’r teuluoedd mwyaf agored i niwed yng Nghymru.

Rwy’n meddwl fy mod wedi dweud yn fy sylwadau agoriadol fy mod o’r farn fod yna bolisi cyffredinol da yma, ond bod y print mân yn gwneud cam â’n teuluoedd mwyaf agored i niwed. A’r print mân hwnnw yn awr yw hepgor, neu gyfyngu’n helaeth ar y ffrwd cyllid uniongyrchol, ac am hynny yr ydym yn sôn; mae £500 yn swm sylweddol fel taliad untro i deulu incwm isel. Dyna’r ardd ddiogel y clywsom amdani. Dyna’r seibiant. Dyna’r llechen. Dyna’r rhewgell. Dyna’r peiriant golchi dillad oherwydd bod anabledd y plentyn yn golygu bod angen iddynt gael eu dillad a’u dillad gwely wedi’u golchi’n amlach na’r rhan fwyaf. Swm bach ydyw i Lywodraeth, er hynny. Rydym yn sôn yma am £5.5 miliwn dros dair blynedd.

Os caf sôn am yr hyn a ddywedodd Nathan Gill, gallaf enwi llawer o bethau y byddai’n well gennyf pe na bai’r Llywodraeth yn gwario arian arnynt. Rydym yn sôn yma am yr hyn yr ydym am i Lywodraeth Cymru wario arian arno. Gallwn siarad, os mynnwch, am y £360 miliwn sy’n mynd i gael ei wario ar Balas Buckingham neu ddyblu cyllid y teulu brenhinol sydd newydd gael ei basio, ond nid am hynny yr ydym yn sôn yma. Rydym yn sôn yn benodol am yr hyn y gall Llywodraeth Cymru ei wneud, ac rwy’n meddwl ei fod yn dweud popeth am eich gwleidyddiaeth eich bod am ddefnyddio’r ddadl hon am deuluoedd agored i niwed yng Nghymru i ymosod ar wario ar gymorth tramor y DU, gyda llawer ohono’n cael ei wario ar deuluoedd sy’n agored i niwed dramor—ac rwy’n fwy na hapus i barhau i’w cefnogi. Rydym yn sôn am swm bychan o arian—[Torri ar draws.] Iawn, wrth gwrs.