A gaf fi ddweud, mewn ymateb i hynny, fy mod mewn gwirionedd yn cytuno’n llwyr â’r datganiad a wnaeth Marilyn Brown o UKIP ar ‘Sharp End’ ychydig wythnosau’n ôl, y dylid rhoi dinasyddiaeth lawn i ddinasyddion yr UE sy’n byw yng Nghymru yn awr, ac na ddylid eu defnyddio fel testun bargeinio, felly mae’n amlwg fod anghytundeb o ran y safbwynt y mae UKIP wedi’i gyflwyno?

A gaf fi hefyd ddweud, mewn perthynas â phlant—mai hynny, mewn sawl ffordd, yw un o’r pethau mwyaf annifyr a gofidus am yr holl beth? Rwyf fi, fel yr Aelodau, wedi derbyn sylwadau gan ddinasyddion yr UE sy’n disgrifio eu sefyllfa deuluol, eu hamgylchiadau teuluol. Roedd gennyf un yn arbennig a oedd yn poeni y gallai orfod gadael, gan adael ei fab, sydd yn ei arddegau, a’i wraig o Gymraes ar ôl, oherwydd, er eu bod wedi byw a gweithio yng Nghymru ers 40 mlynedd, byddai’n colli ei hawl i fod yn ddinesydd. Rwy’n gobeithio bod yr hawliau hynny’n cael eu gwarchod, ond i’r unigolion yr effeithir arnynt mae’r sefyllfa lawn cywilydd o gael eich ystyried yn rhywun nad oes gennych unrhyw hawliau dinasyddiaeth yn sydyn yn hollol anghywir ac anfoesol, ac mae Llywodraeth Cymru wedi annog Llywodraeth y Deyrnas Unedig i ystyried hyn eto. Carwn ailadrodd yr anogaeth honno, ac rwy’n siŵr mai dyna yw barn mwyafrif llethol Aelodau’r Cynulliad hwn.