6. 5. Datganiad: Y Gronfa Triniaethau Newydd — Adroddiad Cynnydd

Part of the debate – Senedd Cymru am 4:23 pm ar 4 Gorffennaf 2017.

Danfonwch hysbysiad imi am ddadleuon fel hyn

Photo of Vaughan Gething Vaughan Gething Labour 4:23, 4 Gorffennaf 2017

(Cyfieithwyd)

Diolch am y sylwadau a’r cwestiynau. Rwy'n credu ein bod ni wedi cael trafodaeth fer am radiwm-223, a grybwyllwyd gennych yr wythnos diwethaf, ac rwy'n hapus i ailadrodd fy ymrwymiad i edrych ar y mater ac adrodd yn ôl—nid yn unig i chi, ond, gan ei fod wedi cael ei grybwyll yn y Siambr, byddaf yn sicrhau bod copi yn cael ei anfon at yr Aelodau eraill hefyd. Rwy’n sicr y bydd nifer ohonynt yn cymryd—[Torri ar draws.] Ydw, rwy’n ymwybodol o’r mater penodol hwnnw, ond gyda'r egwyddor o sicrhau bod y gronfa triniaethau newydd yn gwneud yr hyn a ddylai: ei bod yn datrys y gwahaniaethu o ran yr amser y mae’r triniaethau a argymhellir ar gael a hefyd ar sail daearyddiaeth. A dyna yw ei holl ddiben. Yr hyn y gallwn ei fynegi heddiw yw bod yna gynnydd gwirioneddol wedi bod. Felly, fe welwch mai dim ond arwyddion sydd i ddangos ar draws y saith bwrdd iechyd perthnasol a Felindre nad yw’r triniaethau wedi digwydd o fewn y terfynau amser a bennwyd. Felly, mae hynny'n well o lawer na chyn cyflwyno’r gronfa driniaethau newydd. Ond rwy’n awyddus i weld bod yr amcanion yr ydym yn eu gosod yn cael eu cyflawni gan bobl. Mae hynny'n dod â mi at eich pwynt chi am yr atebolrwydd am—[Anhyglyw.]—oherwydd gall amgylchiadau eithriadol fodoli lle mae rhesymau da pam na all pobl wireddu’r amserlen o ddau fis. Mae’n bosib bod heriau seilwaith ehangach o ran cyflwyno'r driniaeth yn ddiogel ac effeithiol yn y fan honno. Ond fe ddylai’r rheini fod yn faterion sy'n cael eu deall yn iawn o flaen llaw. Os nad ydyn nhw’n deall y rheini, ac mae hynny'n rhywbeth sydd yn codi yn ystod y gweithredu, mae angen iddyn nhw roi gwybod i'r prif swyddog meddygol, i wneud yn siŵr bod hynny wedi ei ddeall yn iawn, yn hytrach na bod yn fodd i ostwng y pwysau neu’n ddihangfa os yw’n ymddangos yn unig ei bod yn anodd. I fod yn deg, mae'r prif weithredwr newydd yng Nghaerdydd a'r Fro a'r cadeirydd yn deall bod angen defnyddio'r arian at ddiben.

Ac mae hynny'n fy arwain i at eich pwynt am adfachu arian. Nid wyf wedi gwneud penderfyniad terfynol ar yr hyn a fyddai'n digwydd pe byddem yn crafangu unrhyw arian yn ei ôl. Fy nod yw na fydd angen gwneud hynny, a siarad yn blaen. Ond pe byddem yn gwneud hynny, byddem yn ystyried wedyn y ffordd orau o’i ddefnyddio o fewn gwariant iechyd. Rwyf wedi canfod tipyn o'r rhwystredigaeth y byddai unrhyw Weinidog mewn unrhyw Lywodraeth yn ei ganfod wrth geisio cyflawni amcanion Llywodraeth a sut mae cyflawni newid yn llwyddiannus ac yn gynaliadwy. Yn aml mae ein mecanweithiau atebolrwydd yn drafferthus, yn yr ystyr y gallwch wneud rhywbeth gyda'r sefydliad cyfan—dyna beth yw diben fframwaith uwchgyfeirio, os nad yw'r sefydliad yn ei gyfanrwydd yn llwyddo, nac yn cyflawni fel y dylai ei wneud ar ystod o feysydd pwysig iawn. Ar fesurau mwy penodol, fel hwn, nid wyf yn credu y byddem ni’n awgrymu y dylid cael gwared ar unigolion sy’n arwain sefydliad. Ond mae’n rhaid bod rhyw lun o atebolrwydd, ac rwyf wedi gweld, mewn gwirionedd, y gall y defnydd posibl o arian mewn ffordd sy'n weladwy gael effaith galonogol iawn ar annog cydymffurfiaeth gan sefydliad. Felly, fel y dywedais, rwy’n obeithiol na fydd yn rhaid i mi adfachu arian, ond os byddaf, wel, yn amlwg, byddaf yn adrodd yn ôl am ffaith honno a sut y bydd yr arian hwnnw’n cael ei ddefnyddio.

Ar eich pwynt olaf ac ehangach yn y canol am Gymdeithas Diwydiant Fferyllol Prydain, ac yn croesawu’r ymgysylltu ynglŷn â'r broses gwneud penderfyniadau, unwaith eto, i ailadrodd: mae hyn yn ymwneud â meddyginiaethau a argymhellir. Felly, proses gwerthuso NICE—unwaith eto, arbenigedd annibynnol. Yr un peth o ran yr AWMSG, gan nad ydynt yn wleidyddion sy’n penderfynu beth sy'n llesol iddynt yn y tymor byr. Nid yw'n ymwneud â chael ymgyrch ddigon mawr neu angerddol yno i berswadio pobl i newid eu barn am wleidyddion; fel arall, buasai pob un ohonom ni yn agored i ymgyrchoedd ein perswadio ni, nid yn unig i newid ein meddyliau, ond i newid y dystiolaeth mewn gwirionedd, ac mae'n rhaid i hon fod yn broses wedi ei harwain gan dystiolaeth wirioneddol. Fel arall, gallwn ni i gyd ragweld y bydd arian yn cael ei ddefnyddio at ddibenion na allwn eu cyfiawnhau yn wrthrychol—rydym yn sôn am adnodd cyhoeddus gwerthfawr ond arwyddocaol sy'n mynd i'r maes hwn er budd gwirioneddol i driniaeth cleifion ledled y wlad.